Η προσευχή, είτε έχει ευχαριστιακό, είτε παρακλητικό χαρακτήρα αποτελεί βασική πτυχή της πνευματικής ζωής του Ορθοδόξου Χριστιανού. Αποτελεί ένα ακόμα είδος επικοινωνίας με το Θεό. Είναι ο μυστικός αγωγός, που συνδέει τον άνθρωπο με τον Δημιουργό του. Ο άνθρωπος ιδιαίτερα σε καιρούς δοκιμασιών και θλίψεων έχει ανάγκη να κοινωνήσει με τον Θεό, να αναζητήσει την θεία επέμβαση εκεί που οι ανθρώπινες δυνάμεις αποδεικνύονται ανίσχυρες να υπερκεράσει τα εμπόδια.
Η προσευχή, σύμφωνα με τον άγιο Ιωάννη της Κλίμακος, κατά την ποιότητά της (την ουσία της) είναι κοινωνία και ένωση με τον Θεό ενώ κατά την ενέργειά της είναι σύσταση του κόσμου, καταλλαγή του Θεού, μητέρα των δακρύων αλλά και θυγατέρα, συγχώρηση των αμαρτημάτων, γέφυρα που περνά τους πειρασμούς, φράγμα στην θλίψη, αναχαίτιση των πνευματικών πολέμων, έργο Αγγέλων, τροφή όλων των ασωμάτων, η μέλλουσα ευφροσύνη, εργασία απέραντη, πηγή των αρετών, πρόξενος των χαρισμάτων, αόρατη προκοπή, τροφή της ψυχής, φωτισμός του νου, πέλεκυς που κόβει την απόγνωση, απόδειξη της ελπίδας στον Θεό, λύτρωση από την λύπη, πλούτος των μοναχών, θησαυρός των ησυχαστών, ελάττωση του θυμού, καθρέπτης της προκοπής, παρουσίαση των πνευματικών μέτρων, φανέρωση της πνευματικής καταστάσεως, αποκάλυψη των μελλόντων, σημείο δόξας. Η προσευχή γι’ αυτόν που προσεύχεται πραγματικά είναι δικαστήριο και κριτήριο και βήμα Κυρίου πριν από το μελλοντικό βήμα».
Σήμερα που ο άνθρωπος, που ζει υπό το φόβο του θανάτου και προσπαθεί να προσαρμόσει την καθημερινότητα του κινδυνεύοντας από έναν εχθρό αόρατο με γυμνό μάτι η ανάγκη της προσευχής, της επικοινωνίας του ανθρώπου με τη πηγή της ζωής τον Ζωοδότη Χριστό καθίσταται αναγκαία για την πνευματική, αλλά και τη σωματική υγεία του ανθρώπου. Αυτή την ώρα ιδιαίτερα η προσευχητική ανάταση των Πατέρων της Εκκλησίας, εκείνων που αφιέρωσαν την ζωή τους στον Κύριο καθίσταται εντονότερη. Μέσω της προσευχής, οι πατέρες της Εκκλησίας και όλως ιδιαιτέρως οι Αγιορείτες πατέρες μετέχουν στα δεινά όλης της ανθρωπότητας και συμπάσχουν με αυτήν ως αναπόσπαστα μέλη του κόσμου, χωρίς κοσμικό φρόνημα όμως.
Όλο αυτόν τον καιρό της πανδημίας οι Βατοπαιδινοί πατέρες καθημερινώς μετά το πέρας της Θείας Ευχαριστίας προσεύχονται ενώπιον της εικόνας του Ζωοδότη Χριστού και του Θεομητορικού σεβάσματος της Αγίας Ζώνης της Θεοτόκου υπέρ της απαλλαγής του κόσμου από την απειλή της επιδημίας του κορωνοϊού και πάσης λοιμικής νόσου.
Το πρωί της Κυριακής στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο Καθηγούμενος της Μονής Γέρων Εφραίμ και η πέριξ αυτού Αδελφότητα αισθάνθηκαν για άλλη μία φορά την ανάγκη να εντείνουν και να ενδυναμώσουν της προσευχές και τις παρακλήσεις προς την Κυρία Θεοτόκο, την Έφορο του Αγίου Όρους, ώστε πρεσβεύουσα προς τον Κύριο να δεχθεί τις αιτήσεις υπέρ του σύμπαντος κόσμου.
Στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης Σοφία Σειράχ ο ιερός Συγγραφέας συμβουλεύει χαρακτηριστικά τον αναγνώστη να τιμά και να σέβεται τον ιατρό γιατί ο Κύριος τον έκανε και αυτόν και από τον Θεό προέρχεται η θεραπεία που δίδει, συγχρόνως όμως καλεί τον πιστό να προσεύχεται προς τον Κύριο και αυτός εν τέλει αν είναι προς το συμφέρον του θα τον θεραπεύσει είτε με τα χέρια του ιατρού, είτε δια της θεϊκής επεμβάσεως.
Οι Αγιορείτες πατέρες, αλλά και οι υπόλοιποι μοναχοί και μοναχές σε όλο τον ορθόδοξο κόσμο έρχονται και συμπληρώνουν την δική μας αδυναμία και ολιγοπιστία, συμπληρώνουν τον δικό μας ελλειμματικό κανόνα δια της προσευχής τους προς τον Κύριο.
Έχουμε κι άλλες φορές δημοσιεύσει αποσπάσματα από δεήσεις και Λιτανείες και αυτό το κάνουμε για ενίσχυση του πιστού λαού που στις προσευχές των Πατέρων βρίσκουν παρηγοριά και συμμετέχουν έστω και από μακριά στις προσευχές και στις παρακλήσεις προς την Κυρία Θεοτόκο.
Σημειώνουμε για όποιον έχει τον παραμικρό λογισμό και αμφιβολία για την τήρηση των μέτρων ότι στην Ιερά Μονή οι Πατέρες και οι λιγοστοί εργαζόμενοι έχουν πραγματοποιήσει το τέστ για τον κορονοϊό και είναι όλοι αρνητικοί ενώ παραμένουν μέσα στη Μονή χωρίς να εξέρχονται καθόλη την διάρκεια της πανδημίας αλλά και δεν δέχονται προσκυνητές.