Διαρκής και επίμονος αγώνας του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, από την πρώτη στιγμή, που βρέθηκε στην Αλβανία ήταν η χειροτονία κληρικών, γιατί είχαν απομείνει ελάχιστοι και υπέργηροι ιερωμένοι. 

Έφτιαξε σχολές δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, προκειμένου να επιμορφώνονται οι κληρικοί, και κατόρθωσε να προσελκύσει νέους ανθρώπους στην ιεροσύνη.  

Και τα κατάφερε, ωστόσο οι ανάγκες είναι ακόμη πολλές. 

Ανήμερα της εορτής της αποδόσεως του Πάσχα χειροτόνησε, στον καθεδρικό ναό Τιράνων “Ανάσταση”,  διάκονο τον Ιωάννη Κοροβέση. 

Συμμετείχαν ο Μητροπολίτης Κορυτσάς Ιωάννης, ο Μητροπολίτης Αμαντίας Ναθαναήλ και ο Επίσκοπος Βίλιδος Άστιος. 

Αυτό, που πάντοτε ευστόχως τονίζει ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος είναι ότι οι κληρικοί, που περιβάλλονται και ποτίζονται με τη χάρη του Θεού, οφείλουν να ζουν τη ζωή του Θεού. 

Κι έχει δίκιο, γιατί διαφορετικά όχι μόνα θα μοιάζουν σαν, αλλά θα είναι. ζωντανά πτώματα και δεν θα μπορούν να συντελέσουν, ώστε να πλημμυρίζουν με θεία ζωή οι ψυχές των ανθρώπων. 

Ο νεοχειροτονηθείς  διάκονος σίγουρα σκέφτεται τη διάσταση της αποστολής του ως κληρικού. Γίνεται, πλέον, όργανο στα χέρια του Θεού για να πλαστεί ο καινούργιος άνθρωπος, που έχει μέσα στην καρδιά του τον ίδιο τον Θεό. 

Λέει σοφά στον κληρικό ο ιερός Χρυσόστομος: “Δεν μπορείς να πλάσεις τον άνθρωπο. Όμως από τον άνθρωπο μπορείς να κάνεις έναν Θεό”!

Με τα ευλογημένα χέρια του ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος βάζει στην Εκκλησία στρατιώτες του Χριστού, για να γίνουν αγωγοί, από τους οποίους θα διοχετευτούν και θα δονήσουν για μια ακόμη φορά  τον αιθέρα αυτούσια τα θεϊκά ρήματα.