Του Θεοδώρου Καλμούκου/ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ
Για την ιστορία οφείλω να σημειώσω πως η Αρχιεπισκοπή ουδόλως συμμετείχε στη διοργάνωση, διεξαγωγή και κάλυψη του πρόσφατου 11ου Διεθνούς Συνεδρίου του Θερινού Πανεπιστημίου στη Βοστώνη. Ηταν παντελώς απούσα σε όλα και καθ’ όλα, από το «ανύπαρκτο» ουσιαστικά Τμήμα Παιδείας, μέχρι το όργανό της, τον «Παρατηρητή» εννοώ, και τον πολυπράγμονα προπαγανδιστή ευρισκόμενον και ενδιατρίβων εν Αθήναις, γεγονός που έχει κάνει «τούρκο» (εδώ ο όρος χρησιμοποιείται αλληγορικώς) τον «Εθνάρχη» προϊστάμενό του. Απλά έπαιρνε από το Facebook του Μαλιωτείου και τα κολλούσε στον «Παρατηρητή».
Αλλά τι να πάει να κάνει κι όλας στο Συνέδριο, αφού ο «Εθνάρχης» έχει εξοστρακίσει την ελληνική γλώσσα ολοκληρωτικά από το δημοσιογραφικό του όργανο αλλά και γενικώς, γι’ αυτό μόνο θυμηδία προκαλούσαν τα όσα έλεγε στην ομιλία του περί σχολείων, ελληνικής γλώσσας και ελληνικότητας.
Και παρότι του έχει μιλήσει κόσμος και λαός -συμπεριλαμβανομένων και του στενού του φίλου μέγα ηγέτη Ομογενειακής Οργάνωσης, αλλά και της μεγάλης Ελένης τής «αντ’ αυτού» που τα ξέρει όλα και τα κάνει όλα- ότι ο αεριτζής που τον πληρώνει αδρά για την προπαγάνδα, του έχει κάνει και εξακολουθεί να κάνει στον ίδιον, την Αρχιεπισκοπή και την Ομογένεια ζημιά, εκείνος κάνει πως δεν καταλαβαίνει γιατί κι ο αεριτζής φαίνεται πως γνωρίζει «μυστικά του βάλτου».
Ο «Εθνάρχης» έφτασε την τελευταία μέρα από την Κωνσταντινούπολη και τη Νίκαια όπου έκανε για άλλη μία φορά χρέη ξεναγού και συνάμα άδραξε και την ευκαιρία για να κάνει εκεί τις δουλειές του και τις επαφές του – ξέρει ο Λάκης τα σχετικά. Με τα γνωστά χαχανητά και φωτογραφικά οικειοποιήθηκε το Συνέδριο, ενώ υπέγραψε στα όρθια ή στο πόδι αν προτιμάτε μνημόνιο συνεργασίας με την Μπατιστάτου του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων στη διάρκεια της επίσκεψης στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης, όπως είχε αποκαλύψει ο «Ε.Κ.» και έφυγε.
Δεν έχει γίνει γνωστό ακόμα το περιεχόμενο του μνημονίου συνεργασίας αν και έχουν περάσει δύο εβδομάδες. Κατανοητό βέβαια πως η κυρία Πρύτανης ήθελε να γίνει κάτι τέτοιο για προσωπικούς της λόγους.
Κατά τα άλλα «η Εθναρχία» βαίνει καλώς από δόξης εις δόξαν. «Σώσον Κύριε τον λαόν σου» από τους Εθνάρχες και τους Βασιλείς. Τι άλλο να πει κανείς;