Της Ράνιας Γάτου
Ποιήτριας, Δοκιμιογράφου, Εικαστικού
Στην απόκοσμη σιωπή της νύχτας, η ιεροδούλη που δέσμια από την
αγωνία και τον φόβο, έφερε στην επιφάνεια μια ανατριχιαστική αλήθεια: ένας
αρχιμανδρίτης, φυλακισμένος στην αγκαλιά της εξουσίας και της αδιαφορίας,
είχε κακοποιήσει την ανυπεράσπιστη γυναίκα. Η σκοτεινή αυτή πράξη, αν
όντως είναι υπαρκτή, δεν είναι απλώς μια προσωπική τραγωδία, αλλά ένα
σύμβολο του πόσο βαθιά ριζωμένες είναι οι ανισότητες και η κακοποίηση
στην κοινωνία μας. Είναι καιρός να ανοίξουμε τα μάτια μας και να
αναγνωρίσουμε την ανάγκη για αλλαγή, γιατί μόνο μέσα από την αλήθεια και
τη δικαιοσύνη μπορούμε να επιδιώξουμε ένα κόσμο όπου η αξιοπρέπεια και η
σεβαστή ζωή του κάθε ανθρώπου είναι εγγυημένες.
Η ανακάλυψη αυτής της συντριβής αλήθειας απαιτεί από εμάς όχι μόνο
να αντιδράσουμε, αλλά και να αναρωτηθούμε βαθιά. Είναι η στιγμή να
αναγνωρίσουμε τη βαρύτητα του γεγονότος και να αντιμετωπίσουμε την
αλήθεια με ειλικρίνεια και ανδρεία. Πώς μπορεί να συνεχίζεται η σιωπή, η
απάθεια και η προστασία αυτών που καταπατούν την αξιοπρέπεια των
άλλων; Η ιεροδούλη που έζησε τον εφιάλτη αυτόν είναι απλώς ένα από τα
πολλά θύματα μιας συστηματικής αδικίας και ανομίας που επικρατεί σε κάθε
επίπεδο της κοινωνίας μας. Είναι καιρός να αντιστρέψουμε αυτήν την
τραγωδία σε μια ευκαιρία για αλλαγή και διορθώσεις. Να απαιτήσουμε
δικαιοσύνη για την ιεροδούλη και για κάθε άτομο που έχει υποφέρει από
αδικία. Να αποκαταστήσουμε την αξιοπρέπεια της ανθρώπινης ύπαρξης σε
κάθε γωνιά της κοινωνίας μας, αρχίζοντας από τον τερματισμό της
ατιμωρησίας και της σιωπής που επιτρέπει σε τέτοιες καταστάσεις να
συνεχίζονται.
Αυτή η ιστορία δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη. Είναι η στιγμή για
εμάς όλους να αφυπνιστούμε και να αναλάβουμε δράση, γιατί η αλλαγή ξεκινά
από εμάς και τις ενέργειές μας για να διαμορφώσουμε έναν κόσμο όπου η
δικαιοσύνη και η αξιοπρέπεια είναι προστατευμένες για όλους, χωρίς
εξαιρέσεις και προνόμια.
Η καθολική προστασία της ιεροδούλης και η άμεση ανάγκη για
δικαιοσύνη δεν είναι απλώς ένα ζήτημα ηθικής αλλά και πολιτικής ευθύνης. Ο
αρχιμανδρίτης πρέπει να καθαιρεθεί από τη θέση του και να αντιμετωπίσει τις
συνέπειες των πράξεών του, όχι μόνο για να δικαιωθεί το θύμα, αλλά και για
να δοθεί ένα μήνυμα ότι η κακοποίηση και η εκμετάλλευση δεν θα γίνονται
αποδεκτές ούτε από την κοινωνία ούτε από την εκκλησία του Χριστού μας
μέσα στην οποία δοξάζεται τη Τίμια Σταύρωση και η Ανάστασή Του! Είναι
κρίσιμο να ανανεώσουμε τις δομές και τις πρακτικές που επιτρέπουν τέτοιες
πράξεις και να επιδείξουμε αμείλικτη αποφασιστικότητα στην αντιμετώπιση
της καταχρηστικής συμπεριφοράς, ανεξαρτήτως από τη θέση ή το κοινωνικό
καθεστώς του δράστη. Η καθαίρεση του αρχιμανδρίτη είναι επίσης μια
ευκαιρία για να αναθεωρήσουμε τις δομές και τις διαδικασίες που επιτρέπουν
τέτοια επεισόδια να συμβαίνουν ανενόχλητα. Απαιτείται μια ενεργητική
προσπάθεια από την κοινωνία και τις αρχές για να διασφαλιστεί ότι οι θύτες
της βίας και της καταπίεσης θα φέρουν τις συνέπειες των πράξεών τους και
ότι τα θύματα θα βρουν δικαιοσύνη και στήριξη. Η σημασία της καθαίρεσης
του δεν είναι μόνο να ανταποκριθεί στην επικείμενη κρίση αλλά και να στείλει
ένα ισχυρό μήνυμα ότι η κοινωνία δεν θα ανεχθεί ποτέ πλέον την καταπίεση
και την ανισότητα.
Η καθαίρεση του αρχιμανδρίτη απαιτεί όχι μόνο δικαστική διαδικασία,
αλλά και ηθική επιμέλεια από όλους εμάς. Είναι η ευκαιρία να αναγνωρίσουμε
τη δύναμη της αλήθειας και να αποτρέψουμε την ατιμωρησία που οδηγεί σε
περαιτέρω κακοποίηση και αδικία. Είναι επίσης η στιγμή για να
αναθεωρήσουμε συστηματικά τις δομές και τις πολιτικές που επιτρέπουν στην
εξουσία να καταχράται, ανανεώνοντας τη δέσμευσή μας για δικαιοσύνη και
ισότητα.
Σε αυτήν την πρόκληση, η δύναμη και η ευφυία της κοινωνίας θα
απαιτηθούν για να ανατρέψουμε τα προκατειλημμένα και να θέσουμε νέες
προτεραιότητες. Καλούμαστε να ενώσουμε τις φωνές μας και να δράσουμε
ενωμένοι, προκειμένου να εξασφαλίσουμε ότι κάθε ανθρώπινο όν θα έχει την
ασφάλεια και την αξιοπρέπεια που του αξίζει. Η πράξη αυτή αντιβαίνει όχι
μόνο στην αγία δέσμευση της Ορθόδοξης Πίστης μας που υποτίθεται ότι
υπηρετεί ο αρχιμανδρίτης αλλά πολύ περισσότερο στους μοναχικούς
όρκους που έδωσε κατά τη στιγμή της μοναχικής του κουράς ενώπιον
του πνευματικού του πατρός εν πληθούση εκκλησία. Ο αρχιμανδρίτης
πρέπει να έχει αποστολική ζωή και να δείχνει ενεργά αλληλεγγύη και σεβασμό
σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, συμπεριλαμβανομένων των ευάλωτων ομάδων
όπως οι ιερόδουλες που πέφτουν θύματα κακοποίησης. Να είναι ένα ζωντανό
παράδειγμα αγάπης, συμπόνιας και δικαιοσύνης για κάθε άνθρωπο. .Η
αφοσίωση στον Χριστό και στις θρησκευτικές αξίες δεν πρέπει να είναι
πρόφαση για την εκμετάλλευση και την κακοποίηση των αδύναμων και των
ευάλωτων. Αντίθετα, πρέπει να αντικατοπτρίζει μια δέσμευση για το δίκαιο,
την ευσέβεια και την προστασία του ανθρώπινου βίου και αξιοπρέπειας. Η
κατάχρηση και η παραβίαση εναντίον της ιερότητας είναι εξαιρετικά
προσβλητικές και επικίνδυνες πράξεις, που πρέπει να απαντώνται με
αποφασιστικότητα και αμείλικτη δικαιοσύνη. Είναι καθήκον μας όλων,
ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων, να σταθούμε δίπλα στα θύματα, να
αγωνιστούμε για τη δικαιοσύνη και να εργαστούμε για να δημιουργήσουμε
έναν κόσμο όπου τέτοιες πράξεις θα είναι αδιανόητες και αδύνατες να
συμβούν ξανά.
Η αντίσταση στην κακοποίηση και η απαίτηση δικαιοσύνης δεν είναι
πολυτέλειες που μπορούμε να αγνοήσουμε. Είναι η ηθική υποχρέωση κάθε
ατόμου και κοινότητας που αναγνωρίζει την αξία του ανθρώπινου βίου και την
αναντικατάστατη αξία της αξιοπρέπειας. Η θρησκευτική αφοσίωση δεν πρέπει
να χρησιμοποιείται ως άλλοθι για την εκμετάλλευση και την κακοποίηση. Είναι
η υποχρέωσή μας να προασπίσουμε την αλήθεια και να καταδικάσουμε κάθε
μορφή καταπίεσης και αδικίας. Οι ιστορικές στιγμές της αλήθειας και της
δικαιοσύνης απαιτούν απόφαση και αποφασιστικότητα. Ας σταθούμε
ενωμένοι, ανανεώνοντας την υπόσχεσή μας για έναν κόσμο όπου η
αξιοπρέπεια και η δικαιοσύνη θα είναι κεντρικές αξίες, ανατρέποντας τις δομές
που επιτρέπουν την ατιμωρησία και ενθαρρύνοντας την ευθύνη και την
ευαισθητοποίηση σε κάθε επίπεδο της κοινωνίας. Αυτό είναι το όραμά μας για
έναν κόσμο όπου η αγάπη, η συμπόνια και η δικαιοσύνη επικρατούν. Αυτό
είναι το όραμά μας για έναν κόσμο που ο καθένας θα ζει με αξιοπρέπεια και
σεβασμό. Η πράξη του αρχιμανδρίτη κατά της ιεροδούλης αποδεικνύει
όχι μόνο την ηθική του πτώση, αλλά και την αμάυρωση της
αποστολικής του αποστολής.
