Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
«Προς τον ελληνικόν λαόν:
Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της….
Έλληνες,
τώρα θα αποδείξωμεν εάν είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον, αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας, και τας ιεράς μας παραδόσεις.
Νυν υπέρ πάντων ο αγών
Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως
Ιωάννης Μεταξάς»
Με αυτό το διάγγελμα ανακοίνωσε στον Ελληνικό Λαό, ο τότε πρωθυπουργός Ι. Μεταξάς την ιταμή πρόταση της Ιταλίας και την αντάξια των προγόνων μας απόφασή του να αντισταθείν και να κηρύξει τον πόλεμο του 1940.
Η επέτειος του «ΟΧΙ» γιορτάστηκε για πρώτη φορά στα χρόνια της Κατοχής. Στο κεντρικό κτίριο και στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου Αθηνών πραγματοποιήθηκε ο πρώτος εορτασµός στις 28 Οκτωβρίου 1941. Γίνονταν ομιλίες από τους φοιτητές, ενώ μίλησε για την επέτειο την παραμονή και ο καθηγητής Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο οποίος αρνήθηκε να κάνει µάθηµα την ηµέρα της επετείου με αποτέλεσμα να απολυθεί από το Πανεπιστήμιο.
Επίσημα, η επέτειος γιορτάστηκε για πρώτη φορά στις 28 Οκτωβρίου 1944 με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.
Η δε Εκκλησία της Ελλάδος αποφάσισε, το 1952, η γιορτή της Αγίας Σκέπης από την 1η Οκτωβρίου να μεταφερθεί στις 28 Οκτωβρίου, επειδή η Υπεραγία Θεοτόκος, η Υπέρμαχος Στρατηγός του Γένους μας, ενίσχυε τον Ελληνικό Στρατό στις μάχες στα Βορειοηπειρωτικά βουνά και στην Πίνδο.
Στο διάβα των 80 χρόνων, οι Έλληνες δεν έπαψαν να τιμούν την επέτειο του ΟΧΙ. Από πολύ νωρίς άρχιζαν να διακοσμούν τους δρόμους, τις οικίες και τα μπαλκόνια με ελληνικές σημαίες. Η ελληνική τηλεόραση προέβαλλε ταινίες για τον πόλεμο του 1940. Τα ραδιόφωνα μετέδιδαν ηρωϊκά τραγούδια της εποχής.
Στα σχολεία οι μαθητές και οι μαθήτριες απήγγειλαν ποιήματα, παρουσίαζαν επίκαιρες θεατρικές παραστάσεις, συμμετείχαν στις μαθητικές παρελάσεις. Οι εκπαιδευτικοί εκφωνούσαν τον πανηγυρικό της ημέρας, ομιλία με παλμό, πατριωτισμό, φλόγα και ενθουσιασμό για τα κατορθώματα μιας δράκας Ελλήνων ενάντια στις σιδηρόφρακτες στρατιές των Ναζί, αλλά και με μηνύματα φιλοπατρίας και αισιοδοξίας για ένα λαμπρό μέλλον της φυλής μας.
Ο δαφνοστεφής Ελληνικός Στρατός γιάλιζε τα άρματά του, στόλιζε τα ηρώα και τα μνημεία των πεσόντων, συμμετείχε με όλα τα όπλα στις επιμνημόσυνες δεήσεις και τις παρελάσεις. Η στρατιωτική μπάντα παιάνιζε θούριους και τραγούδια της λευτεριάς με προεξάρχοντα τον Εθνικό μας Ύμνο.
………………………………………………………………………………………………………….
Παραφράζοντας τον Εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό, αναφωνούμε: Δύστυχοι Έλληνες! Παρηγορία μόνη μας έμελε να λέμε: «Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαίς»!! Ναι, να κλαίμε! Να κλαίμε για το κατάντημά μας: Η κυβέρνηση αποφάσισε, στο όνομα του covid-19 να τα καταργήσει ΟΛΑ! (Και η Εκκλησία πρωτοστατεί, ας μην κρυβόμαστε).
Δεν θα μπορούσε να βρεθεί ένας τρόπος, ώστε να τιμηθούν οι ήρωες του Έπους του ’40, οι οποίοι είτε άφησαν τα κοκαλάκια τους στα Βορειοηπειρωτικά βουνά, είτε γύρισαν ανάπηροι από τα κρυοπαγήματα;
Δεν θα μπορούσαν να τιμηθούν πολυαίμακτοι οι αγώνες (σ.σ. και οι εκδηλώσεις για την 25η Μαρτίου 1821 είχαν αναβληθεί ελέω covid) του Εληνικού λαού για ελευθερία και ανεξαρτηρία με αντιπροσωπίες πολιτείας, φορέων, σχολείων, ώστε να τηρηθούν και τα περιβόητα μέτρα;
Ευτυχώς που υπάρχουν γενναία Ελληνόπουλα, που αντιστάθηκαν με τον τρόπο τους σ’ έναν επιχειρούμενο ραγιαδισμό και σε μια υποβόσκουσα λήθη σε ό,τι πατριωτικό, ελληνικό, ορθόδοξο.
Κλείνουμε τις φτωχές μας σκέψεις, με τον εν πτήσει χαιρετισμό του πιλότου της Ομάδας Αεροπορικών Επιδείξεων F-16 ΖΕΥΣ της Πολεμικής μας Αεροπορίας:
«Ελληνίδες Έλληνες, από την Ορεστιάδα μέχρι τη Γαύδο και από τους Οθωνούς μέχρι το Καστελόριζο, να θυμάστε το πιο λακωνικό και ηχηρό μήνυμα της παγκόσμιας ιστορίας αποτελείται από δύο συλλαβές, ΟΧΙ. Ένα μήνυμα που θυμίζει σε όλους ότι η Δημοκρατία και η Ελευθερία είναι ιδεώδη ακατάλυτα που θα θριαμβεύουν όσο υπάρχουν αθάνατες Ελληνικές Ψυχές. Ψυχές τολμηρές πέρα από τις δυνάμεις τους ριψοκίνδυνες εν γνώση τους και αισιόδοξες στις δυσκολίες. Χρόνια πολλά Ελλάδα».
