•Υπό την σκιά της ΔΙΣ
ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ.ΤΖΟΥΜΑ
Συνεδριάζει αύριο η Διαρκής Ιερά Σύνοδος υπό την σκιά του εαυτού της, μετά την ανακοίνωση των πρόσφατων αποφάσεων της Πολιτείας για την παράταση της αναστολής λειτουργίας των ιερών ναών μας,των ιερών Μονών και όλων των λειτουργικών και λατρευτικών τόπων πίστης και προσευχής.
Ένας ορθόδοξος λαός με πλήρη συναίσθηση της πίστεως έχει γίνει τηλε-εκκλησιαζόμενος και μόνο.
Η Εκκλησία ούσα απούσα, συμμορφώνεται σαν να είναι ένα Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου ή μια ΔΕΚΟ, που πάει για εκκαθάριση. Είναι σαν την Ολυμπιακή με κομμένα τα φτερά της, σαν σούπερ μάρκετ δίχως προϊόντα στα ράφια, δίχως περιεχόμενο.
Δεν θέλω να πω για την ηγεσία της Εκκλησίας, γιατί όλοι πια γνωρίζουν…
Και μέσα στο απόλυτο σκοτάδι της σιωπής των αμνών και των ποιμένων υπάρχουν λίγες φωνές ουσίας και πίστης, λίγες φωνές Ορθοδοξίας και όχι ορθόδοξης επίδειξης, λίγες, δυστυχώς, φωνές που καυστικά βέβαια, αλλά πνευματικά και παρακλητικά, ζητάνε το αυτονόητο, να μπορούν οι ιερείς με ελάχιστους πιστούς να λειτουργούν και να λειτουργηθούν.Έτσι όπως υπαγορεύει η ορθόδοξη παράδοσή μας και η γνήσια Εκκλησιολογία μας.
Σίγουρα υπάρχουν πολλές τέτοιες φωνές που ακόμα είναι ψίθυροι, που ο φόβος τις έκανε να σιγήσουν και να κρυφτούν στα ράσα τους.
Όμως αυτές οι φωνές πρέπει να δυναμώσουν.
Όλες οι φωνές πρέπει να ενωθούν και να ψάλλουν το «Χριστός Ανέστη», το «Ωσαννά εν τοις υψίστοις», το «Δόξα σοι Κύριε».
Και με σημαία την φωνή της ορθόδοξης λογικής όλοι οι Ιεράρχεςπου σέβονται τους όρκους που έδωσαν κατά την χειροτονία τους, να γίνουν κραυγή και κρότος ουσίας και λάμψη αγάπης και οχι «κύμβαλα αλαλάζοντα» που υπέκυψαν στον φόβο.
Να φτάσουν στη συνοδική αίθουσα, ή στο συνοδικό wifi -μιας και οι Άγιοι Πατέρες θα συνεδριάσουν στο κρυφό σχολειό του παγκόσμιου ιστού- λες και, αν συναντηθούν και συνεδριάσουν, θα μιανθούν ή θα κολλήσουν κορονοϊό.
Αυτές, λοιπόν, οι φωνές πρέπει να γίνουν όχι παράλογη έκφραση πίστης, αλλά ουσία και αγκαλιά και αγάπη των πιστών. Να γίνουν ουσία και μέθεξη Πνεύματος Αγίου και Μαρίας. Να γίνουν σωτηρία και αγάπη, να γίνουν όλα όσα η αγία μας πίστη διδάσκει.
Εδώ ίσως γεννάται το ερώτημα: και ο ιός;
Δεκτό.
Μια θεία λειτουργία όμως, με σεβασμό, με 5-10 πιστούς ανθρώπους έστω εναλλασσόμενους ανα 15λέπτο, δύο ψάλτες και ένα κερί ως νέα ταφική φάτνη του Χριστού μας, ως απλός αλλά Αναστάσιμος Γολγοθάς και Ανάσταση Σταύρωσης δεν θα βλάψει κανέναν.
Δεν ζητάμε μεγαλεία και δόξες, δεν ζητάμε κραυγές και πλήθη.
Μία λειτουργία ζητάμε με ελάχιστους, με λίγους αλλά αμέτρητους, όπως έλεγε και ο σοφός Πατριάρχης Δημήτριος. Λίγους αλλά αμέτρητους, ζώντες και τεθνεώτες.
«Πάντα “η μικρά ζύμη” σώζει την κατάσταση. Πάντα οι λίγοι κάνουν τη διαφορά». Όπως έλεγε ο αείμνηστος μεγάλος Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος.
Ένα κομμάτι αντίδωρο ζητάμε τούτη την ώρα της παγκόσμιας δοκιμασίας που έφτασε μέχρι το δικό μας κατώφλι. Ένα κομμάτι ξερό αντίδωρο που θα λειτουργήσει και ως αντίδοτο Πίστεως, Πνεύματος και Ιάσεως.
