Του Παναγιώτου Σελίμου
Βγήκαν, λοιπόν, κάποιοι ανίδεοι και κατευθυνόμενοι δημοσιογραφίσκοι, από τη Γερμανία και τη Γαλλία – (δεν λέω για τα δικά μας τα ξεφτέρια, τους μάθαμε άλλωστε από καιρό) – να μας κουνήσουν το δάχτυλο, ότι τάχα ο ρόλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι διχαστικός και επικίνδυνος για τη δημόσια υγεία και ο τρόπος της θείας Μεταλήψεως, επιβλαβής. Μάλιστα θεωρούν ως επιχείρημα, ότι πολλοί εκ των ιερωμένων, όπως και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος ησθένησαν από τη νόσο.
Αντιθέτως συμβαίνει το αντίθετο και εγώ το πιστεύω. Μην ξεχνάτε ότι οι Εκκλησίες μας παραμένουν κλειστές, ο κόσμος δεν μπορεί πλέον να συμμετέχει στα Ιερά Μυστήρια. Οι ακολουθίες τελούνται κεκλεισμένων των θυρών, αποκλειστικά με τη συμμετοχή του απαραιτήτου προσωπικού (λες και ο λαϊκός βαπτισμένος χριστιανός δεν είναι απαραίτητος!!!-τέλος πάντων) και δυστυχώς πολλές είναι οι φορές, που τελικά ο ιερέας θα βγει με το Άγιο Ποτήριο στα χέρια θα απευθύνει το «μετά φόβου Θεού Πίστεως και αγάπης προσέλθετε» και θα μπει ξανά στο ιερό βήμα χωρίς να έχει κοινωνήσει κανείς άλλος, παρα μόνο ο ίδιος. Πέραν τούτου, στην περίπτωση ενός αρχιερέως, μιας και έγινε αναφορά στον Μακαριώτατο Αθηνών, όταν τελείται μια Θεια Λειτουργία, ο επίσκοπος είναι ο πρώτος που μεταλαμβάνει. Με μια ψυχρή ορθολογιστική άποψη, μα όχι θεολογική και το τονίζω αυτό, η άποψη πως ο Αρχιεπίσκοπος μολύνθηκε από τη Θεια Λειτουργία, δεν στέκει. Ο ιερωμένος έχει και ζωή, όπως ο καθένας από εμάς, μην το ξεχνάτε αυτό, ή μάλλον μην το αγνοείτε επίτηδες…
«ἐὰν μὴ Κύριος φυλάξῃ πόλιν, εἰς μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων» (Ψαλμ.126,1). Πήρανε μέτρα, τα απαγόρευσαν όλα και στο τέλος, χτυπήθηκαν από αυτό που προσπάθησαν να φυλαχτούν. Ιδού που ο Ψαλμωδός επιβεβαιώνεται.
Υ.γ1 Πλην των δημοσιογράφων, που ίσως να είναι και εκτός Εκκλησίας, καλό είναι και αυτοί που νομίζουν ότι είναι εντός Εκκλησίας, πόσο μάλλον όταν κατευθύνουν ψυχές, να προσέχουν τις «θεολογικές» τους τοποθετήσεις και το τί βγαίνουν και λένε προς τον θρησκευόμενο λαό μας.
Υ.γ2 Τα σταυρεγκόλπια και οι μίτρες είναι βαριά, όχι όταν τα φτιάχνεις από ασήμι και χρυσό, αλλά όταν τα σηκώνεις με εκκλησιαστικό φρόνημα και συνείδηση..Αλλιώς είναι… ως σκεύη κεραμέως!
