Του π. Ηλία Μάκου
Καλά στην υγεία του είναι ο Μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας, μετά το ήπιο ισχαιμικό επεισόδιο, που υπέστη πρόσφατα και την μικρής διάρκειας νοσηλεία.
Αυτό ανακοινώθηκε επίσημα από τη Μητρόπολη στην καθιερωμένη αγρυπνία για την Παναγία, που τελέστηκε στη Μονή Μολυβδοσκεπάστου στις 14 προς 15 Αυγούστου.
Δεν παρέστη ο Σεβασμιώτατος, γιατί είναι ακόμη στο στάδιο της ανάρρωσης, ωστόσο βρίσκεται στο Επισκοπείο και ασκεί τα διοικητικά του καθήκοντα.
Ειδικότερα επισημαίνεται: “Την Κυριακή, 31 Ιουλίου, ετοιμαζόμενος να μεταβή εις την ενορίαν Αρετής Πωγωνίου, όπου θα ετελείτο το ετήσιο μνημόσυνο του άλλοτε εφημερίου της π. Σπυρίδωνος Σιουρά, αισθάνθηκε μικρή αδιαθεσία. Μετακομισθείς στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, διεπιστώθη ήπιο ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο. Μετά τριήμερη παραμονή στο Νοσοκομείο, επέστρεψε στο Επισκοπείο Κονίτσης, όπου και συνεχίζει κανονικά την ανάλογη θεραπεία.
Παρακαλεί, λοιπόν, όλους τους αγαπητούς του κληρικούς και τον λαό του Θεού, να μη δίδουν πίστη σε φανταστικές εικασίες, αλλά να προσεύχωνται, ώστε ο Κύριος που επέτρεψε αυτή την μικρή δοκιμασία, να δώση σύντομα και την αισία έκβασή της. Σας ευχαριστεί όλους και σας ευλογεί”.Ο ιεράρχης Ανδρέας, διάδοχος του Σεβαστιανού, εξακολουθεί να δίνει με δύναμη και δυναμική αγώνα για τα εκκλησιαστικά, εθνικά και κοινωνικά ζητήματα, πάνω στη γραμμή, που χάραξε, και στις αρχές, που πρέσβευε ο προκάτοχός του Σεβαστιανός.
Η ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΣΤΟ ΜΟΛΥΒΔΟΣΚΕΠΑΣΤΟ
Στις 9 το βράδυ της 14ης Αυγούστου ξεκίνησε υπαίθρια αγρυπνία για την Παναγία στον αύλειο χώρο της Μονής Παναγίας της Μολυβδοσκεπάστου, που βρίσκεται στην περιοχή της Κόνιτσας, ακριβώς πάνω στα Ελληνοαλβανικά σύνορα, 100 μ. από τη συνοριογραμμή.
Ολοκληρώθηκε στις έξι περίπου το πρωί της 15ης Αυγούστου μέσα σε μια πνευματική πανδαισία και κατάνυξη.
Προηγήθηκε τρισάγιο στον τάφο του αλησμόνητου Σεβαστιανού, που είναι, κατά τη δική του επιθυμία, στον ίδιο χώρο.
Η αγρυπνία προς την Παναγία έχει την αξία της, καθώς ο Υιός της και Θεός μας, ο Χριστός, ακούει τις προσευχές της Παναγίας.
Το λέει ωραία μια προσευχή: “Πολλά ισχύει δέησις Μητρός προς ευμένειαν Δεσπότου…”.
Πόσο πρόθυμα ακούει τις δεήσεις της Παναγίας Μητέρας του ο πολυεύσπλαγχνος Κύριος.
Στην προστασία της Παναγίας μας καταφεύγουμε πάντοτε και ως άτομα και ως οικογένειες και ως κοινωνία και ως έθνος. Την αισθανόμαστε μάνα μας.
Είναι σταθερά δίπλα στους αδύνατους, τους φτωχούς, τους ανίσχυρους, τους πονεμένους, προ πάντων τους αμαρτωλούς, στους δειλούς τους φοβισμένους.
Ποια μητέρα μπορεί να συγκριθεί μαζί της; Εκείνη μένει η ασύγκριτη. Η αειπάρθενη Θεοτόκος.
