Όταν διαβάζουμε στο ποίημα Λορέτζου Μαβίλη:

Νιώθουμε βεβαίως υπό το άκουσμα των στίχων αυτών  εθνική υπερηφάνεια, αλλά δεν παύει η γραφίδα να ανήκει σε Έλληνα, που μάλιστα σκοτώθηκε στον Α ´  Βαλκανικό πόλεμο.

Η πατρίδα μας όμως απολάμβανε και απολαμβάνει ακόμη και μέχρι σήμερα θαυμασμού ολόκληρου του πλανήτη.

 Όλοι μιλούν με σεβασμό  και κλίνουν γόνυ με δέος και υπερηφάνεια  στα επιτεύγματα αυτού του λαού, που έδωσε τα πνευματικά φώτα και τον πολιτισμό σε όλο τον κόσμο.

Εδώ γεννήθηκαν όλες οι επιστήμες. Εδώ η δημοκρατία. Εδώ η φιλοσοφία. Εδώ η πολιτική.

Η Ελληνική γλώσσα είναι η μητέρα πολλών άλλων γλωσσών. Το ιερό Ευαγγέλιο είναι εκ Θεού που γράφηκε το πρώτον στην ελληνική.

Όταν , όμως, η μαρτυρία για όλα αυτά προέρχεται από έναν μεγάλο Γάλλο λογοτέχνη

τον περίφημο Ζαν Ρισπέν , ο οποίος σημάδεψε την εποχή του και τη χώρα του με το έργο του, τότε αυτή η διαπίστωση αποκτά ιδιαίτερη αξία. Μάλιστα αποδίδει όλα τα χαρίσματα της χώρας μας και του λαού μας  με ένα εκπληκτικό κείμενο ( το οποίο έχουμε ξαναδημοσιεύσει στην ιστοσελίδα μας ως οπτικοακουστικό). Και τότε καταλαβαίνουμε ότι τέτοιες σκέψεις δεν μπορούμε να τις αγνοήσουμε.

 Ναι,καλά θα κάνουμε να μη νιώθουμε κομπλεξικοί, να μην πιθηκίζουμε και να μην μιμούμαστε κάθε τι το δυτικοευρωπαϊκό ή αμερικανικό αλλά να σηκώσουμε ψηλά το κεφάλι.

Είμαστε σπουδαίος λαός! Τουλάχιστον ήμασταν κάποτε.Ο Ελληνισμός άντεξε στον χρόνο στηριζόμενος σε όσα έχει διδαχθεί από το παρελθόν του. Την πίστη του,την  ιστορία του, την γλώσσα του, τον πολιτισμό του, την παράδοσή του. Ο σημερινός Έλληνας μπορεί και πρέπει να συνεχίσει την πορεία του, έχοντας ως ύψιστο χρέος του «να ξεπεράσει τους προγόνους του» (παράφραση Ν. Καζαντζάκη). Διαθέτουμε μια αρετή που δεν μεταφράζεται σε καμία άλλη γλώσσα του κόσμου γιατί δεν συναντάται ως στοιχείο σε κανέναν άλλο λαό: το ελληνικό φιλότιμο!

Ας αναπτερωθεί η χαμένη μας εθνική υπερηφάνεια γιατί όπως έλεγε και ο αείμνηστος Μεγάλος Αρχιεπίσκοπος ο Χριστόδουλος μας  «οφείλουμε να παίξουμε τον πνευματικό ρόλο που μας έχουν επιφυλάξει οι αιώνες κάθε φορά που συναντηθήκαμε με άλλους λαούς», δηλαδή να δώσουμε τα φώτα μας και να πατήσουμε γερά στα πόδια μας!

Δεν είμαστε οι παρίες της Ευρώπης όπως θέλουν να μας καταντήσουν αλλά η ιερή βάση του πολιτισμού της, αυτή που έδωσε το φως της γνώσης και της έρευνας  σε όλους τους λαούς! Ας κρατήσουμε αυτή τη φλόγα αναμμένη! Και όσο ανάβει να σκεφτόμαστε σωστά!

Ιδού το εξαίσιο κείμενο του  Ζαν Ρισπέν: «Αν μπορείτε διαγράψτε την Ελλάδα…!» [Jean Richepin, 1849- 1926]