“Αν ήταν η ώρα του να φύγει, εσύ ποιος είσαι να πεις το αντίθετο, αν ο Θεός έτσι το οικονομά;” [Ο επικήδειος του π.Χριστοδούλου, πατέρα του Κυπριανού Παπαϊωάννου, που μας διέλυσε…]

Σκεφτόμαστε ακούγοντάς τον για πολλοστή φορά

πως κάτι τέτοιες ψυχές στον Ουρανό,

αλλά και στη γη,

κρατάνε τον ξεδιάντροπο και θλιβερό κόσμο μας

από το να πέσει χειρότερα

απ΄ότι έπεσε τότε ο Πύργος της Βαβέλ… Και όσο υπάρχουν τέτοιες ψυχές,

να το ξέρεις πως υπάρχει Ελπίδα,

πως υπάρχει Ελλάδα,

πως υπάρχει Ορθοδοξία.-

“ΕΣΤΏΜΕΝ ΚΑΛΩΣ”,

που θα΄λεγε και ο Ινδιάνος Επίσκοπος Τιμόθεος από την Κολομβία!

Και το βλέπεις, Δέσποτα, πως τελικά εμείς οι Ορθόδοξοι

“δεν βάζουμε νερό στο κρασί μας”,

Όπως ακριβώς μας το ζητήσατε… Την ευχή σου, π.Χριστόδουλε!

Αλλά και την δική σου ευχή, Μάνα Πρεσβυτέρα… Και να είστε περήφανα εσείς τα 5 αδέρφια του,

που σας τίμησε ο Θεός να έχετε αδερφό έναν τέτοιον Κυπριανό. Ακολουθείστε τα χνάρια του. Και συ αγαπημένη μας Χριστίνα, μην κλαις. Αγάπησες και σε αγάπησε ένας τέτοιος άνθρωπος,

όπως σπάνια αγαπιέται κανείς έτσι σήμερα. Ανέβηκε στο Θεό και πόσο ανώτερα θα σε προσέχει

και θα σε αγαπάει από εκεί… Καλή Αντάμωση, Κυπριανέ μας! Πρέσβευε και υπέρ ημών…

|“αμφ.” ΥΓ:

Η ώρα, τώρα που ανεβαίνει αυτό που διαβάζεις, είναι 10.

Τέτοια ώρα χθες, στις 10 το πρωί, έγινε η κηδεία.

Ο προσωρινός αποχωρισμός,

εκεί στη γη του Αυγόρου της ελεύθερης επαρχίας Αμμοχώστου.

Εκείνη ακριβώς την ώρα διάλεξαν χθες

κάποιοι δάσκαλοι στην Αθήνα

να πουν στα παιδιά του σχολείου, που είχανε μπροστά τους,

για τον Κυπριανό.

Δεν έχει σημασία σε ποιο μάθημα.