You are currently viewing “Αισθανόμαστε υπερήφανοι για τους ήρωες του 1913…”

“Αισθανόμαστε υπερήφανοι για τους ήρωες του 1913…”

  • Reading time:6 mins read

Του π. Ηλία Μάκου

“Διανύουμε ιστορικές στιγμές. Αισθανόμαστε υπερήφανοι για τους ήρωες του 13. Για το Εμίν Αγά, για το Μπιζάνι, για τον Βελισσάριο που πρώτος έκοψε το νήμα της αιματηρής πορείας προς την πόλη μας. Ας ενεργήσουμε έτσι ώστε οι απόγονοί μας να αισθάνονται υπερήφανοι για τις σημερινές επιλογές μας. Μόνον τότε και το μέλλον μας θα διασώσουμε και τους προγόνους μας επάξια θα τιμήσουμε. Και μόνον έτσι θα τιμήσουμε τους αγώνες για την ελευθερία. Και μόνον έτσι θα μας τιμήσει η Ελευθερία”.
Αυτά τόνισε μεταξύ άλλων ο δήμαρχος Ιωαννίνων Μωυσής Ελισάφ στην πανηγυρική εκδήλωση για την επέτειο της Απελευθέρωσης των Ιωαννίνων, το βράδυ της 20ης Φεβρουαρίου 2022, παρουσία της προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελαροπούλου και του Γιαννιώτη προέδρου της Βουλής Κώστα Τασούλα.
Και πρόσθεσε: “Αν υπάρχει κάποιο παρελθόν, που δεν επιτρέπεται να παρέλθει, τότε, για την πόλη μας, είναι η 21 Φεβρουαρίου 1913. Ένα παρελθόν, που όταν χαθεί, χάνεται μαζί του και μέρος από το παρόν. Αλλά και μέρος από το μέλλον μας. Τα μεγάλα γεγονότα της ιστορίας δεν είναι μόνο πηγή υπερηφάνειας για τους επιγόνους. Δεν είναι δώρα χωρίς αντίτιμο για τους επικαρπωτές. Και ασφαλώς δεν είναι ευκαιρία για νυσταλέους και αμήχανους λόγους από άμβωνες. Είναι ώρες ύψιστης παιδείας. Είναι ώρες ευθύνης και μάλιστα συλλογικής. Και αυτό ίσχυε πάντοτε. Ισχύει όμως πολύ περισσότερο σήμερα”
Επεσήμανε ακόμη ότι είναι ανάγκη κατεπείγουσα να δούμε τα σύγχρονα προβλήματα μέσα από την οπτική του 1913. Σήμερα, που πορευόμαστε ως δήμος, ως έθνος, αλλά και ως οικουμένη, σ΄ένα λαβύρινθο χωρίς το νήμα της Αριάδνης. Σ΄έναν ωκεανό από εναλλασσόμενες αβεβαιότητες με μόνη βεβαιότητα τη διαρκή αλλαγή. Αλλά και το ρίγος του αγνώστου που μας απειλεί. Ενός αγνώστου που μετασχηματίζεται διαρκώς σε νέες μορφές απειλών. Και που το κοινό μας μέλλον, το στενότερο, το ευρύτερο, αλλά και το οικουμενικό πορεύεται στις όχθες της αβύσσου. Και είναι έτοιμο να καταποντιστεί. Σήμερα, λοιπόν, που οι νέες απειλές δεν είναι πλέον η άλλοτε πανίσχυρη Οθωμανική αυτοκρατορία, αλλά οι ίδιες οι γνώσεις που διαρκώς αχρηστεύονται, οι προκαταλήψεις που διαρκώς επιβιώνουν, οι ψευδαισθήσεις που μας ναρκώνουν, τα μίση και οι μισαλλοδοξίες που μακροημερεύουν, η διχόνοια η δολερή, όπως θα έλεγε ο ποιητής μας, που χαιρέκακα διαποτίζει τη σκέψη μας, σήμερα για να προλάβουμε το ταχύπλοο μέλλον μας, αυτές τις προκλήσεις είναι που πρέπει να αντιμετωπίσουμε”.
Για τα γεγονότα εκείνης της εποχής μίλησε, με εξαιρετική ακρίβεια και επιτυχία, ο συγγραφέας Βασίλη Γκουρογιάννης.
Στο πλαίσιο των πολυήμερων εκδηλώσεων, στη θέση «Εικονίσματα» της Τοπικής Κοινότητας Μανωλιάσσας πραγματοποιήθηκε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων.
Ξεχωριστό χρώμα έδωσε αντιπροσωπεία Κρητών, με παραδοσιακές στολές, ενώ τη μνήμη των προγόνων τους, που χάθηκαν στις μάχες για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων, τίμησαν και εκπρόσωποι από την Μάνη και την Κύπρο.
Επίσης έγινε τρισάγιο στο Ηρώο Μπιζανομάχων και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων, όπως και στον Τύμβο Μπιζανομάχων.
Πραγματοποιήθηκε και επίσκεψη στο Πολιτιστικό Κέντρο Μπιζανίου, όπου φιλοξενείται έκθεση φωτογραφιών από τις μάχες στα οχυρά Μπιζανίου και την ευρύτερη περιοχή κατά το 1912-1913.
Την κυβέρνηση στις εκδηλώσεις εκπροσώπησε ο υφυπουργός Περιβάλλοντος Γιώργος Αμυράς.
Η Απελευθέρωση των Ιωαννίνων είναι μια ακόμη σελίδα της ιστορίας μας, όπου κυριαρχεί η λέξη οι ήρωες. Και μόνη της η δισύλλαβη λέξη δημιουργεί “μαγνητικό πεδίο”.
Και όσοι έπεσαν για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Τούρκους μας δίνουν ακριβώς την έννοια τι θα πει ήρωας.
Ας τους στήσουμε μπροστά μας, έτσι, που καμιά δύναμη να μη τους σαλέψει, και να τους πούμε: Στ’ αχνάρια σας βαδίζουμε…