•• Σε δύσκολη θέση το Πατριαρχείο
Το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο πούλησε πάνω από 200 μερίδες_ στις γειτονιές Ταλμπία και Ναγιότ, σε μυστηριώδη ομάδα επιχειριματιών. Οι κάτοικοι των εν λόγω γειτονιών, που διαμένουν εκεί, με έμμεση μίσθωση που θα λήξει σε περίπου 30 χρόνια, φοβούνται ότι οι επιχειριματίες θα απαιτήσουν μεγάλα ποσά για την ανανέωση της μίσθωσης.
Αμιτάϊ Γκαζίτ, 27.06.2017 07:11
Μήνυση(Petition) που κατατέθηκε αυτό τον μήνα στο Επαρχιακό Δικαστήριο Ιεροσολύμων, που όλη η υπόθεσή της είναι η λήψη εγγράφου από το δημαρχείο της πρωτεύουσας, κρύπτει μέσα της δράμα που έχει σοβαρές επιτπτώσεις στην ιστορία και στα ακίνητα. Στην αίτηση, ζητεί το Ελληνικό Ορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων να υποχρεωθεί το δημαρχείο να της δώσει έγγραφο που μαρτυρεί, ότι δεν της χρωστάει χρήατα για περίπου 500 στρέματα, ιδιοκτησίας του στις γειτονιές Ταλμπία και Ναγιότ στην πόλη.
Στην αίτηση, που έγινε γνωστή στο «Καλκαλίστ», αποκαλύπτει το Πατριαρχείο ότι τον Αύγουστο του 2016,πούλησε την έκταση 500 στρεμάτων σε μυστηριώδη ομάδα επενδυτών, ενωμένη κάτω από μία εταιρία ονόματι «Nayot Komemuyot-Επενδύσεις»,με επικεφαλής τον δικηγόρο Νόαμ Μπέν Δαβίδ. Στη αίτηση επισυνάπτεται έγγραφο που αριθμεί πάνω από 200 μερίδες,σ’ αυτές τις γειτονιές και κατατέθηκε στο δικαστήριο επειδή το δημαρχείο άργησε να εκδόσει την άδεια, που είναι απαραίτητη για την ολοκλήρωση της διαδικασίας μεταβίβασης κυριότητος.
Στην ουσία, όσο είναι γνωστό, πρόκειται για πρώτη φορά που το Πατριαρχείο πουλάει εκτάσεις στα Ιεροσόλυμα. «Στην Εκκλησία δεν είχαν μέχρη σήμερα την τάση να πωλούν τα εδάφη τους», εξήγησε στον «Καλκαλίστ» ο πολεοδόμος(city planner- City inginieur?) Δρ. Ισραέλ Κάμχι από το Ινστιτούτο Ιεροσολύμων (Machon Yerushalaim). «Εάν κιόλας πρόκειται για ομάδα Εβραίων που απέκτησε την έκταση από την Εκκλησία – μιλάμε για συναλλαγή που δεν συμβαίνει κάθε μέρα».
Στην αίτηση που κατέθεσε το Πατριαρχείο, το Πατριαρχείο δεν δηλώνε το ποσό που έλαβε από την συναλλαγή, και φαίνεται ότι και εκείνο και η μυστηριώδης ομάδα επιχειριματιών προσπαθούν να το αποκρύψουν. «Παράγοντες στην χώρα και στο εξωτερικό, έκαναν και κάνουν προσπάθειες να αποτρέψουν τέτοιου είδους συναλλαγές», έγραψαν στο παρελθόν εκπρόσωποι του Πατριαρχείου στους ανθρώπους του Δημαρχείου Ιεροσολύμων, προσπαθώντας να τους πείσουν να τους δώσουν το έγγραφο. «Γι’ αυτό, και για το καλό των κατοίκων των Ιεροσολύμων και του Κράτους του Ισραήλ, είναι ύψηστης σημασίας να φυλαχθεί η υπόθεση της συναλλαγής και οι λεπτομέρειές της ως άκρως απόρρητα».
Παρά ταύτα, σύμφωνα με τα δεδομένα της φορολογικής αρχής, την ημέρα που πραγματοποιήθηκε η συναλλαγή, πληροφορήθηκε ότι μία από τις μερίδες-ιδιοκτησίας του Πατριαρχείου πωλήθηκε έναντι 38 εκατομμύρια σέκελ. Το ποσό αυτό προσαρτάται στα 76 εκκατομύρια σέκελ που πλήρωσε το 2011 άλλη εταιρία που ηγείται ο Μπέν Δαβίδ – που λέγεται «Nayot Komemuyot» – για το δικαίωμα να εισπράττει εκμίσθιο όταν λήξει η περίοδος μίσθωσης της JNF (Jewish National Fund). H JNF μισθώνει τις εκτάσεις από το Πατριαρχείο με συμφωνία για εκατό χρόνια που μέλλουν να λήξουν στα χρόνια 2050-2052, και τις εκμισθώνει σε περίπου 1500 νοικοκυριά που μένουν εκεί με έμμεση εκμίσθωση.
Έτσι, οι δύο εταιρίες, στις οποίες προφανώς είναι μέλη οι ίδιοι επιχειρηματίες, πλήρωσαν συνολικά 114 εκκταμομύρια σέκελ για τα δικαιώματα της γης. Σύμφωνα με τον Ιεροσολυμίτη εκτιμιτή ακινήτων Κόμπι Μπίρ, πρόκειται για λογική τιμή που αντικαθοπτρίζει το γεγονός ότι οι συμφωνίες εκμίσθωσης θα λήξουν ακόμα σε 35 χρόνια. Δηλαδή, εξηγεί ο Μπιρ, οι εταιρίες πλήρωσαν προκαταρκτικά για δικαιώματα, τα οποία θα μπορέσουν να απολαύσουν μόνο μετά από χρόνια, και το ποσό αντικαθωπτρίζει την αξία της γής αλλά και το διάστημα που θα περάσει μέχρι η επένδυση να καρποφορίσει.
Όμως πέραν από την ιστορική σημασία, η πώληση της γης αναμένεται να επηρεάσει τις ζωές εκατονάδων νοικοκυριών που μένουν σ’αυτές τις γειτονιές.
Νιρ Μπαρκάτ, Δήμαρχος Ιεροσολύμων
Οι κάτοικοι ανησυχούν για την είσοδο των επιχειρηματιών
Το Ελληνικό Ορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, ελέγχει τις εν λόγω εκτάσεις από την αρχή του 19ου αιώνα. Εκείνη την εποχή χρησιμοποιούνται για καλλιέργεια και ήταν συντήρηση για τους κληρικούς,αλλά όταν μεγάλωσε η πόλη, κατάλαβαν στο Πατριαρχείο ότι η αξία του εδάφους για κατοίκηση υπερβαίνει κατά πολύ την αξία του για καλλιέργεια. Γι’ αυτό, στα χρόνια 1950-1952 υπέργραψε το Πατριαρχείο τρείς συμβάσει εκμίσθωσης για εκτατό χρόνια με την JNF. Οι συμβάσεις εκμίσθωσης ήταν για τρείς διαφορετικές εκτάσεις, πάνω στις οποίες κτήστηκαν οι γειτονιές Ταλμπία και Ναγιότ, ακόμα και μέρος του Μουσείου του Ισραήλ. Πολλοί από τους κατοίκους που μένουν σ’ αυτές τις γειτονίες μισθώνουν την γή από την JFN, όπως αναφέρθηκε, με έμμεση μίσθωση. Οι κάτοικοι αυτών των γειτωνιών νόμιζαν για δεκαετίες, ότι όπως οι περισσότεροι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων στο ισραήλ – που μισθώνουν κρατική γή με συμφωνία που αυτόματα ανανεώνεται – ότι και σε εκείνους η JNF και το Πατριαρχείο θα ανανεώσει την εκμίσθωση. Όμως σε δικαστικές αποφάσεις που εκδόθηκαν τα τελευταία χρόνια, ορίστηκε ότι οι ιδιοκτήτες της του εδάφους μπορούν να αποβάλουν τους κατοίκους από τα σπίτια τους με την λήξη της συμφωνίας μίσθωσης. Για τον λόγο αυτό, και λόγω της αβεβαιότητος, τί θα αποφασίσει το Πατριαρχείο να κάνει με τις εκτάσεις της με την λήξη της περιόδου εκμίσθωσης, η αξία των σπιτιών των καοίκων των γειτονιών μειώθηκε τα τελευταία χρόνια κατά περίπου 30%. Το Δημαρχείο Ιεροσολύμων, η JNF και η Αρχή Ακινήτων του Ισραήλ συνήλθαν τα τελευταία χρόνια στην προσπάθεια να φροντίσουν τους κατοίκους, που φοβούνταν ότι θα χάσουν τα σπίτια τους με την λήξη της περιόδου μίσθωσης. Η συνεργασία δεν έφερε αποτελέσματα, όταν στο Υπουργείο Δικαιοσύνης έτειναν να αποφύγουν να αναμειχθούν, ισχυριζόμενοι ότι οι ιδιοκτήτες των σπιτιών γνώριζαν ότι αποκτούν σπίτι σε εκμίσθωση.
Ίσως τώρα, που στη θέση του Πατριαρχείου μπήκε επιχειριματίας μπίζνες, θα δαπιστώσουν οι κάτοικοι ότι διαπραγματεύσεις για ανανέωση της συμφωνίας μίσθωσης μπορεί να γίνονται πιο απλά και με μεγαλύτερη βεβαιότητα με επιχειρηματίες που αναζητούν κέρδος, παρά με θρησκευτικό σώμα που το οικονομικό συμφέρον μπορεί να μην είναι αναγκαστικά το κύριο κριτήριό του.
Παρά ταύτα, κατά τον Δρ. Κάμχι από το Ινστιτούτο Ιεροσολύμων, η μεταφορά κυριότητος σε ιδιωτικά χέρια φέρνει κι άλλη αβεβαιότητα στους κατοίκους. «Τα δικαιώματα κυριότητος δίνουν στην ομάδα επιχειριματιών απόλυτη ελευθερία απόφασης. Μπορούν να αλλάξουν τον προορισμό του εδάφους και να ζητήσουν από το δημαρχείο να κτήσουν ό,τιδήποτε στις εκτάσεις, των οποίων είναι ιδιοκτήτες. Οι επιχειριματίες μπορούν να αρχίσουν ήδη τώρα να κάνουν σχέδια, αφού πρόκειται για διαδικασία που θέλει δέκα χρόνια. Σιγά σιγά η εκμίσθωση θα λήξει, και τότε τα νέα δικαιώματα οικοδομής θα πέσουν σαν όριμος καρπός στα χέρια των επιχειριματιών. Επιπλέον, οι επιχειριματίες πάντα θα μπορέσουν να εκμισθώσουν εκ νέου την έκταση, ζητώντας γι’ αυτό πολλά χρήματα».
Άλλος φόβος που ακούγεται μεταξύ των κατοίκων των γειτονιών, είναι ότι οι επιχειρηματίες περιμένουν να πέσουν οι τιμές των σπιτιών, θα τά αποκτήσουν σε χαμηλή τιμή, και θα ενεργήσουν μετά να πουλήσουν με πλήρη κυριότητα σε υψηλή τιμή – ίσως μετά που διενεργήσουν προγράμματα οικοδομής και «tama» 38[1]. «Είναι σκάνδαλο. Πούλησαν τους κατοίκους σαν πρόβατα», είπε χθες ο αρχιτέκτων Yehuda Greenfeld, μέλος του Συλλόγου Ιεροσολυμιτών που ηγείται που δημοσίου (public) αγώνος για το ξεκαθάρισμα της υπόθεσης των πατριαρχικών εδαφών. «Πούλησαν τους κατοικους των σπιτιών μαζύ με τα σπίτια τους, αυτό είναι τρελό. Πως μπορεί πόλη να διοικείται έτσι, ώστε εκκλησίες να πουλάνε ολόκληρες εκτάσεις σε ιδιώτες επιχειριματίες;».
Danny Atar, Chairman of the Jewish National Fond
Ο Νόαμ Μπεν Δαβίδ, που όπως είπαμε ηγείται της ομάδος επιχειρηματιών που απέκτησαν τα δικαιώματα για την έκταση, είπε χθες στο «Καλκαλίστ» ότι «ακόμα δεν αποφασίσαμε τι να κάνουμε με τα δικαιώματα, αλλά τα πάντα θα κάνουμε σε συνεργασία με το δημαρχείο Ιεροσολύμων. Φαίνεται πως είναι κοινό συμφέρον και των κατοίκων και δικό μας».
Παρά ταύτα, ο Μπεν Δαβίδ είπε ότι στην έκταση που απέκτησε η ομάδα, βρίσκονται αρκετά παρθενικά εδάφη, υπονοόντας έτσι ότι η ομάδα επιχειρηματιών εξετάζει να κτίσουν πάνω σε αυτές.
Ώς προς τον φόβο των κατοίκων ότι η αξία των σπιτιών θα παίξει δραματικά μετά την είσοδο της ομάδας επιχειριματίων, είπε ο Μπεν Δαβίδ ότι «όλοι οι κάτοικοι που μένουν σ’ αυτά τα σπίτια σε εκμίσθωση της JFN γνωρίζουν ότι η εκμίσθωση τελειώνει το 2050, παρόμοια με απλό ενοίκιο. Ο καθένας που νοίκιασε μίσθωση ήξερε ακριβώς πότε τελειώνει η μίσθωσή του, και γι’ αυτό ο κάθε κάτοικος ξέρει ότι θα φύγει από το σπίτι. Όποιος αγοράζει το σπίτι το γνωρίζει, και γι’ αυτό οι τιμές των σπιτιών πέφτουν κατά 30%. Αυτή είναι η πραγματικότητα της αγοράς σήμερα». Αρνήθηκε να αποκαλύψει την ταυτότητα των συνεργατών του στην συναλλαγή αγοράς.
Το δημαρχείο κράτησε το μυστικό ακόμα και από την JNF.
Από αλληλογραφία που επισυνάφθηκε στην αίτηση που κατατέθηκε αυτό τον μήμα στο δικαστήριο, προκύπτει ότι το δημαρχείο Ιεροσολύμων έμαθε για την συναλλαγή τον Σεπτέμβριο του 2016.
Παρά ταύτα, η ομάδα των επιχειριματιών ζήτησε από τους ανρθώπους του δημαρχείου να το κρατήσουν μυστικό και ισχυρίστηκε στα γράμματά της ότι η δημοσίευση της συναλλαγής μπορεί να ζημιώσει «τους αγοραστές, ενδεχομένως ακόμα και τους έμμεσους μισθωτές». Παράγοντες στην JNF, που υποτίθεται πρέπει να φροντίζει τα συμφέροντα των κατοίκων των γειτονιών την ημέρα που θα περάσουν στα χέρια των επιχειρηματιών, ισχυρίζονται ότι το δημαρχείο Ιεροσολύμων δεν τους ενημέρωσε καθόλου για την συναλλαγή. «Μέχρι τώρα δεν δίναμε σημασία σ’ αυτά τα παιδιά/παρέα (την ομάδα επιχειρηματιών)», είπαν. «Από την στιγμή που αγόρασαν την γή, είναι εντελώς διαφορετική κατάσταση».
Από τον Μάρτιο 2011, που η ομάδα επιχειρηματιών «Nayot Komemuyot» αγόρασε τα δικαιώματα είσπραξης του μισθίου, στην JNF αρνήθηκαν να διαπραγματευθούν μαζύ τους για την κατάσταση των κατοίκων. Οι άνθρωποι του JNF έπαθαν τραύμα τό 2000, όταν τσιμπήθηκαν σε δεκάδες εκατομυρίων δολλαρίων σε εικονική διαπραγμάτευση που γινόταν για την ανανέωση των δικαιωμάτων μίσθωσης, και γι’ αυτό ζήτησαν από το κράτος να αναλάβει ευθύνη για το θέμα.
Σ’ εκείνο το τσίμπημα, επιχειρηματίας, ονόματι Yaakov Rabinovich ισχυρίστηκε ότι με μεσιτικό τίμημα ύψους 20 εκατομυρίων δολλαρίων, θα επεκτείνει την συμφωνία μίσθωσης της JNF στην έκταση για εκατοντάδες χρόνια, και η JNF του μετέφερε το ποσό. Μετά βγήκε ότι πρόκειται για πλαστή και εικονική συμφωνία, που τελικά ακυρώθηκε από το δικαστήριο.
Παρά τις αναμήνσεις για την απάτη του τσιμπήματος, ίσως το κράτος θα είναι υποχρεωμένο τώρα να κάνει διαπραγματεύσεις απέναντι στην ομάδα επιχειρηματιών, επειδή από κατόχους δικαιωμάτων είσπραξης του μισθίου, έγιναν οι πλήρεις κύριοι του εδάφους. Στην αίτησή τους κατά του δημαρχείου Ιεροσολύμων, οι μυστηριώδεις επιχειρηματίες ζήτησαν να διακρίνουν/ξεχωρίσουν τις δύο ομάδες εταιριών, και τούτο παρότι και οι δύο βρίσκονται στην ιδιοκτησία της εταιρίας «Εφράϊμ Άβραμζον εταιρία πίστωσης» και παρότι και οι δύο είναι θυγατρικές εταιρίες της εταιρίας ονόματι “Maala Tova Holding Company ”.
Ο Πατριάρχης Θεόφιλος ο Τρίτος
Οι κάτοικοι έμειναν χωρίς απαντήσεις στα ερωτήματά τους!
Από το Ελληνικό Ορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, ως απάντηση για το θέμα, μεταφέρθηκε ότι επιβεβαιώνουν το γεγονός της συναλλαγής. Επίσης πρόσθεσαν ότι «ένας από τους λόγους για τους οποίους η συναλλαγή έγινε με ιδιωτικούς παράγοντες, είναι η ράθυμη διεύθυνση της JNF και οι δικηγόροι που την εκπροσωπούσαν. Δεν έκαναν τίποτα, παρότι στο παρελθόν τους προτάθηκε να ανανεωθεί η μίσθωση».
Από το Δημαρχείο Ιεροσολύμων απαντήθηκε ότι «το Δημαρχείο έλαβε την αίτηση και εξετάζει την στάση της».
Από τον Σύλλογο Ιεροσολυμιτών διαβιβάστηκε ότι «η ανάμειξη των μελών του Συλλόγου ήρθε κατόπιον αιτήσεων κατοίκων που ανησυχούν πολύ – οι περισσότεροί τους πολύ ηλικιωμένοι – που έμειναν χωρίς ανταπόκριση από το κράτος, και χωρίς να τους δωθεί σημασία από το δημαρχείο Ιεροσολύμων και τα Σιωνιστικά Καθιδρύματα. Το κράτος έχει ευθύνη απέναντι στους κατοίκους των εκκλησιαστικών εκτάσεων, και ήρθε η ώρα να το αναγνωρίσει. Είμαστε στο αποκορύφωμα διαδικασίας ένωσης των κατοίκων στις εν λόγων γειτονιές και εκστρατείας δημοσίου αγώνος για την εξασφάλιση του μέλλοντος των σπιτιών πάνω στις εκκλησιαστικές εκτάσεις. Πέρα από την ξεκάθαρη πλευρά πολιτών (civil), δεν μπορούμε ως κοινωνία να πετάξουμε την γενιά που έστησε το κράτος και τώρα έμεινε αβοήθητη».
