Πέντε και 20 το πρωί, ώρα έναρξης τής τουρκικής εισβολής τού 1974, ήχησαν και πάλι οι σειρήνες. Για να μας θυμίζουν εκείνες τις μαύρες μέρες, που ο κυπριακός ελληνισμός εκδιωκόταν από τις πατρογονικές του εστίες από ένα βάρβαρο και ανάλγητο εισβολέα.
Με μνημόσυνα, παρακλήσεις και άλλες εκδηλώσεις λαός και Πολιτεία στις ελεύθερες περιοχές θυμούνται και αποτίουν φόρο τιμής σε όλους εκείνους που αγωνίστηκαν για αξίες και ιδανικά τού ελληνισμού, τής πατρίδος, τής πίστης και της ελευθερίας, ενώ την ίδια ώρα στα κατεχόμενα οργανώνονται πανηγύρια για την εισβολή.
Στις οκτώ το πρωί ψάληκε στον Τύμβο Μακεδονίτισσας, επιμνημόσυνη δέηση και έγινε κατάθεση στεφάνων υπέρ των πεσόντων αξιωματικών και οπλιτών κατά την τουρκική εισβολή. Την Εκκλησία Κύπρου εκπροσώπησε ο Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος.
Στις δέκα το πρωί, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αποστόλου Βαρνάβα στην ημικατεχόμενη Λευκωσία, παρουσίᾳ τού Προέδρου τής Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη, της Προέδρου τής Βουλής κ. Αννίτας Δημητρίου, Υπουργών, στρατιωτικών και πολιτικών αρχών, προϊσταμένου του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου Β΄, ψάληκε ιερά παράκληση, τελέστηκε μνημόσυνο και αναπέμφθηκε δέηση για απελευθέρωση της Κύπρου, επιστροφή των προσφύγων στις πατρογονικές εστίες και ανεύρεση των εναπομείναντων αγνοουμένων.
Τον επιμνημόσυνο λόγο εκφώνησε ο Υπουργός Εξωτερικών τής Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκος Χριστοδουλίδης, ο οποίος υπενθύμισε τις χαλεπές εκείνες μέρες τού 1974, όπου χιλιάδες ελληνοκυπρίων ξεριζώθηκαν από τις πατρογονικές τους εστίες και το καθεστώς τής κατοχής βρίσκεται ακόμη στις περιουσίες των προγόνων μας. Επισήμανε πως είναι πολλά τα σαράντα επτά χρόνια της τουρκικής κατοχής και στόχος μας πρέπει να είναι η άρση της και η επανένωση του κυπριακού λαού, με βάση μια δίκαιη, λειτουργική και βιώσιμη λύση.
«Δέξαι ἡμᾶς, Κύριε, προσπίπτοντάς σοι καί βοῶντας τό· «Ἡμάρτομεν». Ἔπιδε εὐσπλάγχνῳ ὄμματι ἐπί τόν δεινῶς δοκιμαζόμενον λαόν Σου. Ἀντίθες τήν ἄβυσσον τῶν οἰκτιρμῶν σου τῷ πλήθει τῶν πλημμελημάτων ἡμῶν. Ἐπιμέτρησον ταῖς ἀνομίαις ἡμῶν τούς οἰκτιρμούς σου. Ἀποδίωξον ἀπό τῆς γῆς τῶν πατέρων ἡμῶν τάς ὀρδάς τῶν βαρβάρων καί ἀλλοθρήσκων εἰσβολέων τῶν καταδυναστευόντων καί ἐξουθενούντων τόν λαόν σου καί βεβηλούντων τούς ναούς σου· ἡμᾶς δέ πάντας ἀξίωσον τῆς χαρᾶς τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς πατρίδος ἡμῶν, ἵνα ἐν ὅλῃ τῇ νήσῳ ἡμῶν ἐλευθερουμένῃ καί εἰς βίον εἰρηνικόν καί εὐτυχῆ καί ἡσύχιον ὁδηγουμένῃ δοξάζηταί σου τό πανάγιον ὄνομα, τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, Ἀμήν».
