You are currently viewing Φραγκίσκος… 365 ημέρες Πάπας

Φραγκίσκος… 365 ημέρες Πάπας

  • Reading time:1 mins read

Στις 13 Μαρτίου συμπληρώνεται ένας χρόνος από την εκλογή του Πάπα Φραγκίσκου στο θρόνο του Προκαθημένου της Καθολικής Εκκλησίας. Όσοι εκείνη την ημέρα παρακολουθούσαμε την διαδικασία εκλογής από την τηλεόραση του Βατικανού CTV την στιγμή της επίσημης αναγγελίας του ονόματος του Καρδιναλίου Χόρχε Μπεργόλιο Αρχιεπισκόπου του Μπουένος Άϊρες, από τον Καρδινάλιο Jean-Loui Tauran κατά το τυπικό της Καθολικής Εκκλησίας με την εκφώνηση “Habemus Papam” για τουλάχιστον ένα δεκάλεπτο το διαδίκτυο βρισκόταν σε απόλυτη αδυναμία να δώσει λεπτομερείς πληροφορίες για τον νέο Πάπα.

Σχεδόν σε κανένα δημοσίευμα των προηγούμενων ημερών δεν υπήρχε το όνομα του Καρδιναλίου Μπεργκόλιο ως πιθανού εκλεκτού του Κονκλάβιου στις εκλογές για την ανάδειξη του διαδόχου του 86χρονου Πάπα Βενέδικτου μετά την παραίτηση του για λόγους υγείας. Η θητεία του από το 2005 μέχρι το 2013 υπήρξε περίοδος με αρκετά προβλήματα της Καθολικής Εκκλησίας κυρίως σε επίπεδο θεολογικό όσο και της δημόσιας εικόνας της. Ο Πάπας Βενέδικτος γνωστός για τον συντηρητισμό του σχεδόν θεωρείται υπεύθυνος για την μη αντιμετώπιση των σκανδάλων διαφθοράς στους κόλπους της Καθολικής Εκκλησίας, με αποκορύφωμα την διάρευση εγγράφων από το προσωπικό του γραφείο που αφορούσαν τα κακώς κείμενα του Βατικανού.

Η εκλογή του Πάπα Φραγκίσκου υπήρξε η απόδειξη πως το σώμα των εκλεκτόρων της Καθολικής Εκκλησίας διέθετε γρήγορα αντανακλαστικά. Μετά τον Βενέδικτο ο οποίος για κανέναν απολύτως λόγο δεν είχε διάθεση να αλλάξει καμία από τις συνήθειες του τόσο σε προσωπικό όσο και σε εκκλησιαστικό επίπεδο, μιλώντας μια γλώσσα μακριά από αυτή του μέσου πιστού της Καθολικής Εκκλησίας με αποκορύφωμα τη δήλωση της παραίτησης του την οποία ανέγνωσε στα λατινικά, η εκλογή του Φραγκίσκου ήταν η ανατροπή αυτής της όχι και τόσο καλής εικόνας. Από την πρώτη κι όλας στιγμή ο Πάπας Φραγκίσκος έδειξε πως κατέχει το κομμάτι της επικοινωνίας καλύτερα από τον καθένα. Βγήκε στο μπαλκόνι του Αγίου Πέτρου, και αντί άλλου χαιρετισμού με τα σπαστά του Ιταλικά καλησπέρισε τους χιλιάδες των πιστών που περίμεναν στην πλατεία για να δούνε τον νέο Πνευματικό τους Πατέρα. Σε αυτή την πρώτη δημόσια επικοινωνία του, έδωσε και το στίγμα του τρόπου με τον οποίο από εκείνη τη στιγμή θα διαλέγεται με το ποίμνιο του. Αυτοπροσδιορίστηκε ως ο Επίσκοπος της Ρώμης και όχι ως ο Πάπας και ζήτησε πρώτα το ποίμνιο του να προσευχηθεί για αυτόν και μετά εκείνος για το ποίμνιο.

Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο ο Πάπας Φραγκίσκος έχει καταφέρει να αλλάξει σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό την εικόνα της Καθολικής Εκκλησίας στα ΜΜΕ. Οι καθημερινές του ομιλίες στο παρεκκλήσιο του ξενώνα της Αγίας Μάρθας στο Βατικανό, κατά τη διάρκεια της Θείας λειτουργία που ο ίδιος τελεί, κάνουν το γύρω του κόσμου μέσα από το διαδίκτυο , όπως άλλωστε και οι δηλώσεις του για θέματα κοινωνικά που αφορούν την πλειοψηφία των πιστών της Καθολικής Εκκλησίας. Χωρίς να μπορεί κανείς να τον χαρακτηρίσει εκσυγχρονιστή, είναι ένα πρόσωπο που καταφέρνει μέσα από την έμπρακτη απλότητα του να συγκεντρώνει επάνω του την συμπαθεια τόσο των Ιταλών όσο και όλων των Καθολικών.

Σε μια εποχή όπου η οικονομική κρίση βασανίζει όλο και περισσότερο κόσμο, ο Φραγκίσκος με το να παραμένει ένοικος ενός μικρού διαμερίσματος στον ξενώνα της Santa Marta και όχι στα επίσημα παπικά διαμερίσματα, ή το ότι αρνείται να φορέσει άλλον σταυρό από τον σταυρό που φορούσε και ως Καρδινάλιος, όσο και αν κάποιοι θέλουν να τα παρουσιάσουν ως επικοινωνιακά τεχνάσματα ή ακόμη χειρότερα ως υποκρισία ενός Ιησουϊτη, είναι στοιχεία τα οποία τον κάνουν ακόμη πιο ελκυστικό στα μάτια μικρών και μεγάλων ανά τον κόσμο.

Φυσικά η διαφθορά δεν μπορεί να αλλάξει μόνο με το χαμόγελο. Και αυτό μάλλον ο Φραγκίσκος το κατάλαβε από την πρώτη κιόλας στιγμή. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που προχώρησε σε διαρθρωτικές αλλαγές της διακυβέρνησης του Κράτους του Βατικανού. Σε συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα “La Republica” δήλωσε πως στόχος του είναι να κάνει όλες εκείνες τις αλλαγές που είναι απαραίτητες για το καλό όλης της Καθολικής Εκκλησίας και όχι μόνο του Βατικανού. Στην ίδια συνέντευξη ο Πάπας Φραγκίσκος αναφερόμενος στην διοίκηση του Βατικανού είπε: “Υπάρχουν κάποιοι αυλικοί στο πλαίσιο της Κούρια των οποίων το βασικότερο πρόβλημα τους είναι η υπερβολική εσωστρέφεια. Κοιτούν τα συμφέροντα του Βατικανού, τα οποία είναι ακόμη και σε μεγάλο μέρος παροδικά. Αυτή η βατικανοκεντρική όψη αγνοεί τον κόσμο και θα κάνω ο,τιδήποτε για να την αλλάξω”. Ο Φραγκίσκος είπε πως οι οκτώ καρδινάλιοι που επέλεξε ως συμβούλους του δεν έχουν τέτοια εγωιστικά κίνητρα. “Δεν είναι αυλικοί αλλά είναι σοφοί οι οποίοι εμπνέονται από τα δικά μου συναισθήματα. Αυτή είναι η αρχή μιας εκκλησίας με μια οργάνωση η οποία δεν είναι μόνο κάθετη αλλά και οριζόντια” πρόσθεσε. Στις 19 Σεπτεμβρίου 2013 οι εφημερίδες των ιησουιτών δημοσίευσαν μια συνέντευξη ορόσημο στην οποία ο Φραγκίσκος είπε πως η Καθολική Εκκλησία πρέπει να απαγκιστρωθεί από την εμμονή που έχει σχετικά με τη διδασκαλία της έκτρωσης, της αντισύλληψης, και της ομοφυλοφιλίας και να γίνει πιο εύσπλαχνη. Στο ίδιο πνεύμα ήταν και η συνέντευξη που έδωσε κατά την επιστροφή του στο αεροπλάνο από την Βραζιλία όπου συμμετείχε στην συνάντηση νέων από όλο τον κόσμο.

Ιδιαίτερα ένθερμος είναι και σε ό,τι έχει να κάνει με τον Οικουμενικό Διάλογο και τον θεολογικό διάλογο με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Αν κάτι δεν αλλάξει λόγω των διαδικαστικών προβλημάτων που έχουν ανακύψει από το Υπουργείο των Εξωτερικών του Ισραήλ, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται η συνάντηση του Πάπα Φραγκίσκου με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο στα Ιεροσόλυμα , τιμώντας με αυτό τον τρόπο τα πενήντα χρόνια από την ιστορική συνάντηση των δύο προκατόχων τους, Πατριάρχη Αθηναγόρα και Πάπα Παύλου Στ΄ που ουσιαστικά εγκαινίασε την έναρξη του διαλόγου της Αγάπης .

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι 365 μέρες στο θρόνο του Αποστόλου Πέτρου από τον Πάπα Φραγκίσκο μόνο θετικό πρόσημο μπορούν να έχουν. Η απλότητα, το χαμόγελο, η κοινωνική ευαισθησία, η αποφασιστικότητα είναι μερικά μόνο από τα χαρακτηριστικά που σκιαγραφούν την προσωπικότητα του Φραγκίσκου. Χαρακτηριστικά πολλές φορές ξεχασμένα από αυτούς που έχουν κληθεί να διακονήσουν και όχι να κυριαρχήσουν.