Του Σωτήρη Μ, Τζούμα
Ασφαλώς..” ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω”, αλλά εδώ δεν μιλάμε για κανόνες ηθικής, που επέβαλαν κάποτε τον λιθοβολισμό, αλλά για κανόνες υγιούς πολιτικής και αξιοπρεπούς συμπεριφοράς, σε ένα παράλογο πολιτικό παιχνίδι, σε μία ανισόρροπη εποχή.
Η χώρα μας ζεί εδώ και τέσσερα χρόνια, στην πλήρη εξαθλίωση! Ο λαός μας, από το..” βούτυρο και μέλι στο ψωμί του”, που ευαγγελίσθηκε ο Σημίτης και η παρέα του( για να γίνουν μίζες, στα χέρια του Άκη και των άλλων),έφτασε να καταντήσει επαίτης και ρακοσυλλέκτης σε μία Ελλάδα πονεμένη.
Οι εθνοπατέρες μας,εκφραζόμενοι έκαστος κατά την παιδεία του και την οικογενειακή του ανατροφή, παίζουν το ρόλο τους ο καθένας και δικαιολογούν την ύπαρξή τους στο θλιβερό πολιτικό τοπίο, στο οποίο η αποκρουστική, για πολλούς, “Χρυσή Αυγή”, διεκδικεί πλέον την τρίτη θέση με την αξία της! Και δεν το λέμε εμείς αυτό, αλλά τα” νεανικά κοινά”, των δημοσκοπήσεων, αφού..” όλοι οι άλλοι είναι μία από τα ίδια”.
Η αποκάλυψη, που συγκλονίζει από χθές τον τόπο μας, ότι τρείς εθνοπατέρες της χώρας μας, μέλη του κοινοβουλίου, την ώρα που οι Έλληνες..”συνωστίζονταν” στα συσσίτια και οδηγούντο στην απόγνωση και στην αυτοκτονία, αυτοί έβγαζαν τις οικονομίες που είχαν στην άκρη για…” μία ώρα ανάγκης”, στο εξωτερικό!
Και μόνο ως πράξη είναι πράξη ιταμή και απαράδεκτη!
Ός μεν πεινά, ός δε μεθύει…
Σε μία εποχή που.. άλλοι πεινάνε, άλλοι μεθάνε, από τον προσωπικό τους πλουτισμό!
Και οι τρείς βουλευτές, αν τα ονόματα που δημοσιεύθηκαν είναι αληθή, μας έχουν συνηθίσει στην υψηλή κριτική και στις μεγάλες κορώνες!
Μάλιστα η κ. Ρεπούση, γνωστή για τις ανιστόρητες και ανθελληνικές θέσεις της από το παρελθόν, συχνά έχει προκαλέσει το κοινό αίσθημα για τις αναφορές της στα δεινά που διέρχεται ο πονεμένος και πεινασμένος λαός μας!
Ας σκεφτεί αλήθεια η κ. Ρεπούση, ποιά θα ήταν η μοίρα των χρημάτων της, τα οποία μεσούσης της κρίσεως, εξήγαγε στο εξωτερικό για να τα διασώσει, αν αυτό γινότανε κατά την Μικρασιατική καταστροφή, τότε που οι Τούρκοι δεν άφηναν τίποτα όρθιο στο πέρασμά τους!
Πού θα πήγαινε τότε η κ. Ρεπούση τις οικονομίες μίας ζωής για ώρα ανάγκης;;
Οι Μικρασιάτες πάντως που συνωστίζοντο στα λιμάνια για την μεγάλη κρουαζιέρα στον… αγύριστο, δεν πήραν τις οικονομίες τους μαζί –που δεν είχαν άλλωστε– αλλά τα σκεύη και τα υπάρχοντα των εκεί ιερών ναών της Χριστιανοσύνης, για να έλθουν να τους ξαναστήσουν εδώ, στην Ελλάδα, τις νέες προγονικές τους εστίες, τους νέους χώρους προσευχής!
Δυστυχώς για την κ. Ρεπούση, οι Έλληνες της εποχής εκείνης, που έζησαν τον διωγμό και το μικρασιατικό ολοκαύτωμα που η ίδια αρνείται σήμερα, είχαν άλλη ψυχή! Γιαυτό κι έγραψαν ιστορία και δεν θα τους ξεχάσουμε ποτέ! Την κ. Ρεπούση πάντως και όλους τους ομοίους της οι επόμενες γενιές δεν θα τη θυμούνται καθόλου.
Διαφορά δύο κόσμων, εντελώς διαφορετικών μεταξύ τους!
Πάντως, αν αυτό που βγήκε είναι αληθές, οφείλουν και οι τρείς βουλευτές Κικίλιας, Καπερνάρος και Ρεπούση αλλά και ο Σηφουνάκης( που κρύφτηκε πίσω από την ρόμπα της συζύγου του για να γίνει πανελληνίως ρόμπα), να παραιτηθούν από βουλευτές και να παραδώσουν εδώ και τώρα, τις θέσεις τους στα κόμματα υπό τον τίτλο των οποίων εξελέγησαν.
Η πράξη αυτή είναι επιβεβλημένη και αποτελεί μονόδρομο!
Και αν δεν διαθέτουν οι ίδιοι την ευαισθησία να το σκεφτούν, τότε να τους επιβληθεί άνωθεν, από τα κόμματά τους!
Αρκετά πιά με όλους αυτούς τους λογής καραγκιόζηδες, όπου κι αν έχουν εισχωρήσει, που θέλουν να παριστάνουν τους κήνσορες!
Αιδώς γελοίοι, απ´ όπου κι αν κατάγεστε!
