Του Σεβ. Μητροπολίτη Κισάμου κ. Αμφιλόχιου
«Έφθασε καιρός, η των πνευματικών αγώνων αρχή, η πάνοπλος εγκράτεια, η των Αγγέλων ευπρέπεια, η προς Θεόν παρρησία…» (Δοξαστικό Αίνων Κυριακής της Τυρινής)
Το στάδιο της άθλησης, που έπαθλο έχει την Ανάσταση, ανοίγει από αύριο Καθαρά Δευτέρα, που δεν μπορεί να είναι ημέρα τρυφής σε «νηστίσιμο» τραπέζι ούτε ευκαιρία πολυήμερης εκδρομής σε περιοχή που λατρεύεται… ο καρνάβαλος!
Η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή που αρχίζει είναι μια πνευματική άνοιξη μέσα στην άνοιξη που περιμένουμε, ένας ακόμα παράδεισος, και μια αληθινή όαση στην απεραντοσύνη της σύγχρονης κοινωνίας μας που μαστίζεται από την ποικιλώνυμη κρίση των καιρών μας, με κορυφαία την πνευματική.
Τι σημαίνει όμως το στάδιο αθλήσεως της Μεγάλης Τεσσαρακοστής; Σε μια εποχή που οι προσδοκίες των ανθρώπων προδίδονται η μια μετά την άλλη και οι πειρασμοί γίνονται λεπτοί εισχωρούντες έως μυελού οστέων.
Σε μια εποχή όπου κυριαρχεί ο φόβος, η απελπισία, η απογοήτευση, η βία, ο πανικός. Σε μια εποχή όπου ακόμα και πρόσωπα της δημόσιας ζωής, μέσα στην παραζάλη της τραγικότητας τους, χλευάζουν και εμπαίζουν τα ιερά και τα όσια του Γένους μας πάνω από καρναβαλικά άρματα.
Σε μια εποχή, τέλος, όπου φοβούμεθα την μοναξιά, όπου διερωτώμεθα συχνά γιατί όλο αυτό το αδιέξοδο που φέρνει στο προσκήνιο τόση σύγχυση, τόσο πόνο και ταραχή.
Σε αυτή την εποχή και εμπρός στις προκλήσεις των καιρών η Εκκλησία του Χριστού καλεί στην συνέπεια των ιδεών, των λόγων και των έργων, στην εξομάλυνση κάθε χρείας, στην ψηλάφιση «των τύπων των ήλων».
Προτείνει ως μόνη και αληθινή διέξοδο από τα προσωπικά και κοινωνικά αδιέξοδα μας την προσωπική σχέση με το Θεό.
Η Εκκλησία μας καλεί κάθε μέρα της ζωής μας, ιδιαίτερα δε την περίοδο αυτή της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής να ξεφύγομε από την αλόγιστη αλαζονεία μας, από την φυλακή του εγώ, από την καθημερινή πλήξη, από την γκρίζα πραγματικότητα, από την κόλαση της κατανάλωσης και του φαίνεσθε, από τις όποιες κακίες και μιζέρια μας που ταλανίζουν και εμάς και τον τόπο και την κοινωνία μας.
Η Μεγάλη Σαρακοστή μας ανοίγει ένα δρόμο. Τον δρόμο της αγάπης, της προσευχής, της ταπείνωσης, της σιωπής, της περισυλλογής, της αυτοκριτικής.
Μας ανοίγει ένα δρόμο για άσκηση ενάντια στην θλιβερή καθημερινότητα μας, ενάντια στα πάθη μας, καθώς σκοπός της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι η μετοχή του πιστού στην αιώνια ζωή.
Ιδού λοιπόν ο κατάλληλος χρόνος, “ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας” (Β’ Κορ.6,2) η όμορφη και ευλογημένη αυτή περίοδος των επτά εβδομάδων που ανοίγεται ενώπιον μας.
Ὁ φιλεύσπλαχνος Θεός μας περιμένει νά μᾶς ἀγκαλιάσῃ στό τέλος τῆς Τεσσαρακοστιανῆς αυτής διαδρομῆς ἡ ὁποία, διά τῆς ἐξομολογήσεως, της προσευχῆς καί της νηστείας, θά μᾶς ὁδηγήση σέ εὐλογημένη καί λυτρωτική ἕνωση μαζί Του, στο αιώνιο Πάσχα.
Ας αρχίσουμε λοιπόν αδελφοί μου τον αγώνα για την απόκτηση των αρετών, όσο έχουμε καιρό. Ας γίνουμε πιο αποφασιστικοί.
Ας μην αναβάλλομε τον πνευματικό μας αγώνα. Και μαζί με τον αγώνα μας αυτό ας μην λησμονούμε τους συνανθρώπους μας που σκληρά δοκιμάζονται από τις δυσκολίες των καιρών.
Ας πρωτοστατήσομε σε έργα φιλανθρωπίας, αγάπης και αλληλεγγύης για τους εμπερίστατους αδελφούς μας, τους ηλικιωμένους, τους άνεργους, τους άστεγους, ως και όσους έχουν την ανάγκη μας.
Ας ξεκινήσει η Άνοιξη, που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος μας και οι άνθρωποι του από την ζωή μας και την καθημερινότητα μας και ας γίνει η όμορφη και ευλογημένη αυτή περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής η απαρχή να μεταμορφωθεί η ζωή μας, να πλουτίσει και να πλημμυρίσει από φως, ελπίδα, χαρά, δύναμη και πολλή ευλογία.
