Έχουμε ξαναπεί και το γνωρίζουμε όλοι ότι στην Εκκλησία της Ελλάδος μπορεί να  ισχύει το λεγόμενο Συνοδικό σύστημα αλλά κάθε άλλο παρά μέσω αυτού ασκείται η διοίκηση.

 Το Συνοδικό σύστημα, ο θεσμός του οποίου ανάγεται στους αποστολικούς χρόνους,  δεν είναι πάντα σε πλήρη εφαρμογή και πολλές φορές μετεξελίσσεται σε ένα απλό  άλλοθι για να δικαιολογούνται οι Αρχιεπισκοπικές αυθαιρεσίες που συχνά γίνονται στην Εκκλησία και καλύπτονται εκ των υστέρων.

Επι της ουσίας το σύστημα με το οποίο διοικείται η Εκκλησία της Ελλάδος είναι κατ´εξοχήν Αρχιεπισκοπικοκεντρικό, δεδομένου ότι ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος κάνει ότι θέλει!

Και οι υπόλοιποι Ιεράρχες απλά συμφωνούν και συμπορεύονται εκόντες- άκοντες μαζί του.

Έτσι όμως δεν διαφέρουμε από τους ετεροδόξους χριστιανούς. Στην Δύση έχουμε μοναρχικά εκκλησιαστικά πολιτεύματα. Το πολίτευμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι στην θεωρία και οφείλει να είναι και στην πράξη δημοκρατικό, «να διοικεί ουχί εις, αλλ’ η ολότης των Επισκόπων» κατά τον Καθηγητή Α. Αλιβιζάτο.

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος όσο ήταν Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας συχνά ξεσπάθωνε κατά της τότε ηγεσίας της Εκκλησίας και την κατηγορούσε για έλλειμα Συνοδικότητας.

Όλοι θυμόμαστε πρωτοσέλιδες συνεντεύξεις και άρθρα του, κυρίως  στον τότε ΕΠΕΝΔΥΤΗ ( ο οποίος είχε καταστεί ο επίσημος άμβωνάς του) αλλά και σε άλλες εφημερίδες.

Σήμερα και επί  των ημερών του αυτά για τα οποία κατηγορούσε  τον Χριστόδουλο τα επαναλαμβάνει σε χειρότερο βαθμό και μάλιστα επί σοβαρών θεμάτων, για τα οποία θα έπρεπε να είναι  ενημερωμένη  η Ιεραρχία, σύμφωνα και με τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας.

Όπως λ.χ. το θέμα της περίφημης συμφωνίας Τσίπρα- Ιερωνύμου η οποία παρά τις προθέσεις του Αρχιεπισκόπου να βοηθήσει την Εκκλησία και τον κλήρο με μια συμφωνία αιώνιας ισχύος, παρά λίγο αυτοί που συμμετείχαν στις συζητήσεις και στην υλοποίηση του σχεδίου ( κ. Δήμτσας κ.ά.) να στερήσουν  στον ιερό κλήρο της χώρας μας την ασφάλεια της μισθοδοσίας του.

Ενώ αν είχε γίνει με διαφάνεια και η Ιεραρχία ήταν εξ αρχής ενήμερη για τις συζητήσεις θα μπορούσε να προκύψει ένα ουσιαστικό σχέδιο που θα έβγαζε την Εκκλησία άπαξ διαπαντός από τον λαβύρινθο της μισθοδοσίας και θα έλυνε αυτό το μείζον θέμα.

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έχει το μεγάλο ιστορικό προνόμιο και ρεκόρ να είναι ο μοναδικός Αρχιεπίσκοπος,  ο οποίος ιστορικά δεν έχει οργανωμένη αντιπολίτευση, τουλάχιστον κατά τρόπο εμφανή.

Μπορεί να υπάρχει στο παρασκήνιο γκρίνια και να του ασκείται κριτική αλλά αντιπολίτευση με τον τρόπο που φέρονταν αυτός και μερικοί ακόμη στον προκάτοχό του δεν υπάρχει!

Και επομένως μπορεί αυτό να του δημιουργεί την ασφάλεια της παντοδυναμίας αλλά οι ευθύνες της Ιεραρχίας μετά απ´αυτό είναι ακόμη πιο μεγάλες. Διότι πρέπει να επαγρυπνά και όταν το κρίνει απαραίτητο να παρεμβαίνει.

Σήμερα ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος  είναι αντιμέτωπος με πολλά προβλήματα. Και όσο δεν αποφασίζει στην επίλυση τους, το κλίμα θα γίνεται αποπνικτικό και θα πρέπει αργά ή γρήγορα  να το αντιμετωπίσει. Και οι μέρες στην ηλικία του περνούν σαν χρόνια.

🔺Η πρώτη καυτή πατάτα στα χέρια του είναι το τί θα πράξει με τους υπέργηρους και ανήμπορους Ιεράρχες. Τρεις εξ αυτών τους είχε  μέλη  στην παρούσα  Σύνοδο και συνεργαζόταν μαζί τους.  Αν παρουσίαζαν προβλήματα στην κατανόηση,  στην διευθέτηση και στην διεκπεραίωση των Συνοδικών θεμάτων , μετά από τόσες συνεδριάσεις το ξέρει πια και ο ίδιος και οι υπόλοιπο Συνοδικοί. Εδώ το κατάλαβαν ξένοι άνθρωποι προς την Εκκλησία από την πρώτη …τηλεδιάσκεψη που έγινε. «Το γήρας ουκ έρχεται μόνον». Και δυστυχώς φαίνεται.

Φαντασθείτε  πάντως τι θα γίνεται στην διοίκηση των Μητροπόλεων ενός εκάστου.

Και δεν είναι μόνον οι τρεις αυτοί Ιεράρχες. Όλα δείχνουν ότι ο αριθμός αυξάνεται επικίνδυνα.

Μητροπολίτης νησιωτικής Ελλάδας για παράδειγμα, δεν ασχολείται πλέον με τα υπηρεσιακά θέματα. Αντιθέτως το ενδιαφέρον του απορροφούν πλήρως οι κοτούλες και τα κατσικάκια που εκτρέφονται  στην Μητρόπολη του . Άλλος πάλι στην ηπειρωτική Ελλάδα είναι κλεισμένος μέσα στο σπίτι που διαμένει και επικοινωνεί μόνο με αυτούς που εγκρίνει ο έγγαμος ιερεύς συνεργάτης του που επί της ουσίας ασκεί τη διοίκηση της Μητρόπολης.

Ο Αρχιεπίσκοπος δέχεται εισηγήσεις να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να οδηγήσει τους γέροντες σε οικειοθελείς παραιτήσεις ώστε να μην αναγκαστεί να ενεργοποιήσει τον σχετικό νόμο και την επιτροπή.

Πολλές Μητροπόλεις αυτή τη στιγμή διοικούνται με προβληματικό τρόπο. Ο Αρχιεπίσκοπος πρέπει να δείξει στο λαό μας ότι περισσότερο ανησυχεί για την Εκκλησία και το ποίμνιο και λιγότερο για την καλοπέραση έως το τέλος της ζωής  των Σεβ. Ιεραρχών.

Οφείλει να εφαρμόσει τον Κυριακό λόγο «ο ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων» και να φροντίσει για τις πνευματικές ανάγκες των πιστών.

Το αν θα προχωρήσει  ή όχι ο Αρχιεπίσκοπος εξαρτάται αποκλειστικά από τον ίδιο διότι οι Ιεράρχες δεν πρόκειται να αναλάβουν πλέον ουδεμία πρωτοβουλία και πολύ περισσότερο οι φερόμενοι ως δελφίνοι διότι δεν θέλουν να δείξουν προς τους άλλους Αρχιερείς ότι θέλουν να συμπράξουν στην αποσυμφόρηση της Ιεραρχίας. Μη χάσουν και την έξωθεν καλή μαρτυρία… Ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκύψει Αρχιεπισκοπική εκλογή και δεν θέλουν να χάσουν κουκιά.

🔺Η δεύτερη καυτή πατάτα η οποία πάση θυσία πρέπει να φύγει επιτυχώς από τα χέρια του Αρχιεπιακόπου, αφορά στην νομιμοποίηση περισσότερων θέσεων ιερέων. Το θέμα αυτό είναι παλαιό. Το είχε θέσει και ο Μακαριστός Χριστόδουλος προς τον τότε Πρωθυπουργό  Κώστα Καραμανλή και είχε αποσπάσει την κατ´αρχή θετική γνώμη του. 

 Για το θέμα αυτό  υπάρχει έντονη  κινητικότητα τον τελευταίο καιρό, μεταξύ Μεγάρου Μαξίμου και  Εκκλησίας. Οι πληροφορίες λένε πως θα ιδρυθούν και θα δοθούν στην Εκκλησία  νέες οργανικές θέσεις κληρικών. 

Η Κυβέρνηση φαίνεται να έχει αποφασίσει το κλείδωμα 10.000 οργανικών θέσεων για κληρικούς

Η Εκκλησία έχει σήμερα στην διάθεσή της 6.000 μόνιμες θέσεις κληρικών, ενώ τώρα με παρέμβαση του Πρωθυπουργού φαίνεται ότι θα νομιμοποιηθούν άλλες 4.000 κενές θέσεις.

Ο νόμος του 1945 δίνει μόνο 6.000 οργανικές θέσεις, και μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει τέτοιο πλαφόν και ήδη μισθοδοτούνται παραπάνω.

Το 2019 ο τότε Υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου για να προκαλέσει ταραχή και για να εκβιάσει τον κλήρο σε συμβιβασμό με την ατιμωτική συμφωνία Τσίπρα είχε πει  ότι εάν το ελεγκτικό συμβούλιο ζητήσει να μάθει το πώς και γιατί μισθοδοτούνται όλοι αυτοί οι επιπλέον ιερωμένοι, οι οποίοι ξεπερνούν τους 4.000 (σήμερα μισθοδοτούνται 10.400) μπορεί να βρεθούν στον αέρα. Οπότε αυτή η εκκρεμότητα πρέπει πάση θυσία να διευθετηθεί ώστε να μην αποτελεί αιτία τριβής της Εκκλησίας με την εκάστοτε κυβέρνηση  και σημείο  απειλής προς τον ιερό κλήρο. Τι χρωστάνε οι οικογένειες των εγγάμων κληρικών να βρεθούν ξαφνικά χωρίς τα προς το ζείν.

🔺Η τρίτη μεγάλη πληγή που θα πρέπει να κλείσει επί Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου αφορά στις επικείμενες αλλαγές που πρέπει να γίνουν  στον Καταστατικό. 

Οι αλλαγές που κυοφορούνται στο γραφείο του νομικού συμβούλου της Εκκλησίας δεν βρίσκουν σύμφωνους πολλούς Ιεράρχες. Τουλάχιστον εξ αυτών που πληροφορήθηκαν αυτές τις αλλαγές. 

Δεν ξέρουμε ωστόσο σε τι επίπεδο  θα είναι  και μέχρι ποίου βαθμού θα αλλάξει ο υπάρχον Καταστατικός. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος  λένε οι πληροφορίες μας είναι αποφασισμένος να αφήσει πίσω του τη σφραγίδα του με αλλαγές οι οποίες θα αποτελούν σταθμό στην ιστορία της Εκκλησίας μας. Ο Αρχιεπίσκοπος μπορεί να έχει τη φήμη του βραδυφλεγούς ανθρώπου που δεν αντιδρά αμέσως σε κάθε θέμα που παρουσιάζεται  αλλά όταν σχεδιάζει και θέλει να  αφήσει το αποτύπωμα του τότε η σκέψη του τον κατευθύνει πιο μεθοδικά και μεταβάλλεται από αδρανής σε μεγάλο οραματιστή. Αρκεί να το θέλει! Πάντως ανεξαρτήτως των όποιων εισηγήσεων δέχεται θα πρέπει να τεθεί το θέμα αυτό στην Ιεραρχία και η Ιεραρχία να εισηγηθεί μετά από διαβουλεύσεις το νέο σχέδιο και τις όποιες αλλαγές στον Καταστατικό.. Κάποια άρθρα χρειάζονται εκσυγχρονισμό. Για παράδειγμα για  το μεταθετό κάτι πρέπει να γίνει. Αυτή η απαίτηση των 2/3 και για τις δυο ψηφοφορίες είναι η μεγαλύτερη υποκρισία της μεταπολιτευτικής Εκκλησίας μας.